آخرین اخبار
غارت و ویرانی در پاریس با ترانه :همه اینها مال ماست!
چالش تأمین امنیت شهروندان و گردشگران با نگاه به تهدیدات بالقوه تروریستی در این قاره مخصوصاً فرانسه و ضعف سیستم اطلاعاتی و امنیتی دستگاه های متولی برای پیشگیری از تکرار حوادث مشابه در کنار نا آرامی های خشونت بار این روزهای این کشور که در هر دو مورد سیاستها و استراتژی مبهم دولتِ اولاند و بینش وی را در رأس این ناکامیها، در افکار عمومی فرانسویان نشانه رفته، تبدیل به کابوسی شده که گویی مرد شماره یک فرانسه را ظاهراً تا پایان دوره ریاستش ترک نخواهد کرد!
علی علیزاده - تحریریه شبکه خبری اطلس/ پاریس روزهای ناآرامی را تجربه می کند. نارضایتی عمومی از عملکر اولاند و دولتش در چند سال اخیر از یک سو، آراء "مرزی" انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در دومین دوره گزینش اولاند به عنوان رئیس دولت فرانسه، آنهم به لطف جذابیت شعارهای جریان نزدیک به وی (توسعه عدالت اجتماعی و اهمیت به جوانان ) و اتفاقات بی سابقه و ناگوار تروریستی در حداقل یکسال اخیر از سویی دیگر، خوابهای رویایی مرد شماره یک فرانسه را پریشان کرده است.
کدر خاطری فرانسو آولاند در یکسال پایانی ریاستش بر صندلی ریاست جمهوری فرانسه، هنوز از مرز آرامش بعد از طوفان حملات پاریس عبور نکرده که خبرهایی از غارت اموال عمومی در حاشیه تظاهرات مردمی بر علیه سیاستهای اصلاحات کارگری دولتش تیتر اول خبر رسانه های بزرگ جهان شده است.
اولاند و همفکرانش با این عقیده که این اصلاحات کمپانی‌ها را به استخدام نیروی کار ترغیب و نرخ بالای بیکاری در فرانسه را کاهش می‌دهد، خود و وزرایش را در آخرین سال ریاستش با موج عظیم مخالفتها روبرو ساخته است.مخالفتهایی که پیش از این در یک نظر سنجی با قاطعیت ۷۱ درصدی، رأی منفی مردم را مقابل خود به ارمغان آورده بود.
در تازه‌ترین دور از اعتراضات علیه اصلاحات کارگری دولت فرانسه، دانشجویان و دانش آموزان دبیرستانی در چندین شهر این کشور با پلیس ضد شورش درگیر شدند و در این جریان حداقل ۱۳۰ تن تنها در پاریس بازداشت شدند.در پاریس دانشجویان و اتحادیه‌های تجاری در نزدیکی منطقه باستیل راهپیمایی کرده و آهنگ فرانسوی "همه اینها مال ماست" را سر دادند.
روز گذشته نیز در خبرها آمده بود معترضان در شهر رن، واقع در غرب فرانسه خطوط راه آهن را مسدود کرده و به طرف ماموران پلیس سنگ پرتاب کردند و پلیس نیز در واکنش به این معترضان به استفاده از گاز اشک آور متوسل شد.
در پاریس دانشجویان و دانش آموزان نیز در کنار مردم ناراضی پایتخت به طرف ماموران پلیس رنگ و تخم مرغ پرتاب کردند. در این جریان دست کم یک افسر پلیس زخمی شده و ۱۳۰ تن برای "اهراز هویت" بازداشت شدند.
منابع پلیس می‌گویند، گروه مهاجمی از جوانان در بین این جمعیت معترضان وجود داشتند که با دستمال سر صورت‌های خود را پوشانده بودند. آن‌ها به طرف پلیس سنگ، تخم مرغ و شیشه پرتاب کردند و نیروهای امنیتی نیز در واکنش متوسل به استفاده از گاز اشک آور شد.
شدت برخورد پلیس با معترضان که گویای عزم جدی فرونشاندن اعتراضات، حتی با توسل به رفتار خشن و تهاجمی از نکات قابل توجه اخبار رصد شده از اعتراضات پاریس میباشد.
غارت اموال و تخریب اماکن عمومی توسط معترضان که عموماً جوانان فرانسوی شامل: دانشجویان، دانش آموزان و مهاجران جدید الورود به خاک فرانسه هستند، در این بین از چشم رسانه ها دور نمانده است. جایی که بنظر می رسد فقر و بیکاری بیش از آمار ارائه شده در این کشورِ با نفوذ و قدرتمند اتحادیه اروپا جلوه می کند.
گرچه خبرگزاریهای بومی و بین المللی نزدیک به این کشور از جمله یورونیوز، مدعی است تعداد این اعتراضات از عدد ۵ بار فراتر نرفته و تقریباً مسالمت آمیز بوده، اما تصاویر منتشر شده در فضای غیر رسمی خبری از جمله شبکه های اجتماعی پر مخاطب از جمله توییتر و فیس بوک حاکی از خشونتهای کم سابقه پلیس علیه معترضان میباشد.
سال۲۰۱۲ اولاند با کسب بیش از ۲۸ درصد آراء از نیکولا سارکوزی که ۲۵٫۵ درصد آراء را برده بود پیشی گرفت. این دو در دور دوم انتخابات در روز ۶ مه سال ۲۰۱۲ در برابر یکدیگر قرار گرفتند و آقای اولاند با بیش از ۵۱ درصد آرا به پیروزی رسید. اولاندِ سوسیالیست با اتکاء به این آمار حد وسطی در سخنرانی پیروزمندانه اش گفت: «من به خود می‌بالم که قادرم بار دیگر به شما امید بدهم». وی همچنین پس از تشکر از هوادارانش، با اشاره به کسانی که در انتخابات طرفدار وی نبوده‌اند، گفت: «من رئیس جمهور همه خواهم بود!
تنها یک فرانسه و یک ملت وجود دارد که برای یک سرنوشت مشترک متحد شده‌است». وی ادامه داد: «در فرانسه با همه به مساوات رفتار خواهد شد. هیچ یک از فرزندان جمهوری به حاشیه رانده نخواهد شد، ترک نخواهد شد و مورد تبعیض قرار نخواهد گرفت.
اولین چیزی که رئیس جمهور باید انجام دهد، گرد آوردن و دور هم جمع کردن مردم، برای چالش‌هایی است که پیش رو داریم». وی در عرصه داخلی اولویت خود را دو موضوع عدالت و جوانان دانست و در عرصه بین‌المللی نیز، از در پیش گرفتن روابط متفاوتی با متحدان اروپایی فرانسه سخن گفت. وی سخنرانی خود را با این جمله به پایان رساند: «امروز غروب، زندگی زیباست».
نارضایتی عمومی این روزهای فرانسویان از چند جهت قابل توجه است. چالش تأمین امنیت شهروندان و گردشگران با نگاه به تهدیدات بالقوه تروریستی در این قاره مخصوصاً فرانسه و ضعف سیستم اطلاعاتی و امنیتی دستگاه های متولی برای پیشگیری از تکرار حوادث مشابه در کنار نا آرامی های خشونت بار این روزهای این کشور که در هر دو مورد سیاستها و استراتژی مبهم دولتِ اولاند و بینش وی را در رأس این ناکامیها، در افکار عمومی فرانسویان نشانه رفته، تبدیل به کابوسی شده که گویی مرد شماره یک فرانسه را تا پایان دوره ریاستش ترک نخواهد کرد!
کدر خاطری فرانسو آولاند در یکسال پایانی ریاستش بر صندلی ریاست جمهوری فرانسه، هنوز از مرز آرامش بعد از طوفان حملات پاریس عبور نکرده که خبرهایی از غارت اموال عمومی در حاشیه تظاهرات مردمی بر علیه سیاستهای اصلاحات کارگری دولتش تیتر اول خبر رسانه های بزرگ جهان شده است.
اولاند و همفکرانش با این عقیده که این اصلاحات کمپانی‌ها را به استخدام نیروی کار ترغیب و نرخ بالای بیکاری در فرانسه را کاهش می‌دهد، خود و وزرایش را در آخرین سال ریاستش با موج عظیم مخالفتها روبرو ساخته است.مخالفتهایی که پیش از این در یک نظر سنجی با قاطعیت ۷۱ درصدی، رأی منفی مردم را مقابل خود به ارمغان آورده بود.
در تازه‌ترین دور از اعتراضات علیه اصلاحات کارگری دولت فرانسه، دانشجویان و دانش آموزان دبیرستانی در چندین شهر این کشور با پلیس ضد شورش درگیر شدند و در این جریان حداقل ۱۳۰ تن تنها در پاریس بازداشت شدند.در پاریس دانشجویان و اتحادیه‌های تجاری در نزدیکی منطقه باستیل راهپیمایی کرده و آهنگ فرانسوی "همه اینها مال ماست" را سر دادند.
روز گذشته نیز در خبرها آمده بود معترضان در شهر رن، واقع در غرب فرانسه خطوط راه آهن را مسدود کرده و به طرف ماموران پلیس سنگ پرتاب کردند و پلیس نیز در واکنش به این معترضان به استفاده از گاز اشک آور متوسل شد.
در پاریس دانشجویان و دانش آموزان نیز در کنار مردم ناراضی پایتخت به طرف ماموران پلیس رنگ و تخم مرغ پرتاب کردند. در این جریان دست کم یک افسر پلیس زخمی شده و ۱۳۰ تن برای "اهراز هویت" بازداشت شدند.
منابع پلیس می‌گویند، گروه مهاجمی از جوانان در بین این جمعیت معترضان وجود داشتند که با دستمال سر صورت‌های خود را پوشانده بودند. آن‌ها به طرف پلیس سنگ، تخم مرغ و شیشه پرتاب کردند و نیروهای امنیتی نیز در واکنش متوسل به استفاده از گاز اشک آور شد.
شدت برخورد پلیس با معترضان که گویای عزم جدی فرونشاندن اعتراضات، حتی با توسل به رفتار خشن و تهاجمی از نکات قابل توجه اخبار رصد شده از اعتراضات پاریس میباشد.
غارت اموال و تخریب اماکن عمومی توسط معترضان که عموماً جوانان فرانسوی شامل: دانشجویان، دانش آموزان و مهاجران جدید الورود به خاک فرانسه هستند، در این بین از چشم رسانه ها دور نمانده است. جایی که بنظر می رسد فقر و بیکاری بیش از آمار ارائه شده در این کشورِ با نفوذ و قدرتمند اتحادیه اروپا جلوه می کند.
گرچه خبرگزاریهای بومی و بین المللی نزدیک به این کشور از جمله یورونیوز، مدعی است تعداد این اعتراضات از عدد ۵ بار فراتر نرفته و تقریباً مسالمت آمیز بوده، اما تصاویر منتشر شده در فضای غیر رسمی خبری از جمله شبکه های اجتماعی پر مخاطب از جمله توییتر و فیس بوک حاکی از خشونتهای کم سابقه پلیس علیه معترضان میباشد.
سال۲۰۱۲ اولاند با کسب بیش از ۲۸ درصد آراء از نیکولا سارکوزی که ۲۵٫۵ درصد آراء را برده بود پیشی گرفت. این دو در دور دوم انتخابات در روز ۶ مه سال ۲۰۱۲ در برابر یکدیگر قرار گرفتند و آقای اولاند با بیش از ۵۱ درصد آرا به پیروزی رسید. اولاندِ سوسیالیست با اتکاء به این آمار حد وسطی در سخنرانی پیروزمندانه اش گفت: «من به خود می‌بالم که قادرم بار دیگر به شما امید بدهم». وی همچنین پس از تشکر از هوادارانش، با اشاره به کسانی که در انتخابات طرفدار وی نبوده‌اند، گفت: «من رئیس جمهور همه خواهم بود!
تنها یک فرانسه و یک ملت وجود دارد که برای یک سرنوشت مشترک متحد شده‌است». وی ادامه داد: «در فرانسه با همه به مساوات رفتار خواهد شد. هیچ یک از فرزندان جمهوری به حاشیه رانده نخواهد شد، ترک نخواهد شد و مورد تبعیض قرار نخواهد گرفت.
اولین چیزی که رئیس جمهور باید انجام دهد، گرد آوردن و دور هم جمع کردن مردم، برای چالش‌هایی است که پیش رو داریم». وی در عرصه داخلی اولویت خود را دو موضوع عدالت و جوانان دانست و در عرصه بین‌المللی نیز، از در پیش گرفتن روابط متفاوتی با متحدان اروپایی فرانسه سخن گفت. وی سخنرانی خود را با این جمله به پایان رساند: «امروز غروب، زندگی زیباست».
نارضایتی عمومی این روزهای فرانسویان از چند جهت قابل توجه است. چالش تأمین امنیت شهروندان و گردشگران با نگاه به تهدیدات بالقوه تروریستی در این قاره مخصوصاً فرانسه و ضعف سیستم اطلاعاتی و امنیتی دستگاه های متولی برای پیشگیری از تکرار حوادث مشابه در کنار نا آرامی های خشونت بار این روزهای این کشور که در هر دو مورد سیاستها و استراتژی مبهم دولتِ اولاند و بینش وی را در رأس این ناکامیها، در افکار عمومی فرانسویان نشانه رفته، تبدیل به کابوسی شده که گویی مرد شماره یک فرانسه را تا پایان دوره ریاستش ترک نخواهد کرد!
نظر شما
