آخرین اخبار
در نشست تخصصی تئاتر شورایی قطب‌الدین صادقی درباره آگوستو بوآل صحبت کرد و در ادامه مراسم از فعالان تئاتر شورایی و تسهیل‌گران این حوزه تقدیر به عمل آمد.
به گزارش مهر، نشست تخصصی تئاتر شورایی به مناسبت روز جهانی تسهیل‌گر و تولد آگوستو بوآل هنرمند شناخته شده این عرصه روز گذشته ۲۴ اسفند ماه در تالار مولوی برگزار شد.
در ابتدای این مراسم آرین رضایی دبیر تئاتر شورایی با اشاره به اینکه می خواهد یک بازی نمایشی با حضار آغاز کند از همه درخواست کرد که دست چپشان را بالا ببرند و ابتدا با یک انگشت و بعد با دو انگشت و نهایتا با هر پنج انگشتشان شروع به دست زدن بکنند.
بعد از این وی از قطب‌الدین صادقی که در سال های گذشته با آگوستو بوآل همکاری داشته و شاگرد وی بوده است درخواست کرد تا چند کلمه‌ای درباره او صحبت کند.
صادقی در صحبت هایش عنوان کرد: معتقدم بعد از برتولت برشت، بوآل بزرگترین کسی است که تئاتر را به سرچشمه های مردمی‌اش برگردانده است. سال ۵۴ که من برای ادامه تحصیل به فرانسه رفتم افتخار این را داشتم که دو ترم شاگرد او باشم. آن زمان کشور بوآل یعنی برزیل کشور بسیار مقروضی بود و نزدیک به ۵۴ میلیون بچه خیابانی در آن زندگی می کردند البته هنوز هم برزیل کشور فقیری است.
وی ادامه داد: سیستم سیاسی که برخاسته از چنین جامعه ای است، یک سیستم فاسد است و بوآل در ایده هایش یک تئاتر مداخله‌گر، معترض و مردمی را مطرح می کند که باید دید ریشه اش از کجا است. او از یک درد بزرگ سخن می گوید و تئاترش تزئینی و شبه روشنفکرانه نیست.
این مدرس تئاتر یادآور شد: معتقدم باید این سیستم در ایران به درستی تبیین شود تا هنرمندان راهکارهای استفاده از آن را بیاموزند. آگوستو بوآل دموکراسی آتنی را که لازمه تئاتر است، درست نمی دانست و معتقد بود چطور یک اقلیت فعال باید دارای تریبون باشد و در عوض یک اکثریت خاموش، نظاره‌گر باشند. در صورتی که این اکثریت حق حرف زدن پیدا کنند، دموکراسی جریان می یابد. بوآل معتقد بود زمان تفسیر جهان گذشته و باید آن را تغییر داد. برای همین تئاتر وی یک تئاتر مداخله‌گر و سیاسی است.
صادقی با اشاره به تمرینی که در زمان دانشجویی‌اش در فرانسه زیر نظر آگوستو بوآل انجام داده است، یادآور شد: آگوستو بوآل در آن زمان تمرینی به ما داد که من در آن بازی می کردم. این تمرین یک تئاتر ناپیدا بود که هدفش ضربه زدن به وجدان جمعی است. تئاتر ناپیدا تئاتری است که بازیگران در آن آنقدر طبیعی رفتار می کنند که مردم نمی فهمند آنها بازیگر هستند. تصویری که من از این هنرمند دارم یک روشنفکر است که برای ایده هایش روش ابداع کرده بود و به نظرم بعد از برشت، تنها کسی است که تئاتر مردمی، مداخله‌گر و باتعهد را رواج داده است. یکی از سعادت های زندگی من این است که یک سال شاگرد آگوستو بوآل بودم.
در بخش دیگری از این نشست آرین رضایی یک بازی نمایشی دیگر با حضار را تجربه کرد. به این ترتیب که از ابتدا از آنها خواست با دست راستشان یک دایره درست کنند و بعد با دست چپشان یک مربع بسازند و سپس هر دوی این کارها را همزمان با هم انجام داد. بعد از این بازی نمایشی، ویدیویی از لوک اوپدبیک از فعالان تئاتر شورایی که ساکن هلند است، پخش شد.
پس از آن رضایی با اشاره به اینکه امروز علاوه بر روز تولد آگوستو بوآل روز جهانی تسهیل‌گر نیز است، از علی‌ظفر قهرمانی‌نژاد به عنوان اولین تسهیل‌گر ایرانی دعوت کرد که سخن بگوید.
وی در ابتدا باز هم یک بازی نمایشی را با مخاطبان شروع کرد به این ترتیب که هر چه او می گفت، حضار باید برعکسش را می گفتند.
پس از آن این استاد دانشگاه مقدمه ای که بوآل روی چاپ دوم اولین کتابش با عنوان «تئاتر مردم ستمدیده» که دو ماه قبل از فوتش نوشته شده بود، خواند و در ادامه مباحثی درباره تئاتر شورایی و نقش یک تسهیل‌گر ارائه داد.
بعد از صحبت های قهرمانی‌نژاد، ویدیویی از برخی اجراهای تئاتر شورایی پخش شد و سپس مسعود عطری سفرنامه ای را که از حضور در جنگل علی مستان به همراه تعدادی از علاقه مندان تئاتر شورایی تجربه کرده بود، خواند و بعد از آن حاضران در سالن در مورد چگونگی تعامل هنرمندان تئاتر شورایی با مسئولان به بحث و تبادل نظر پرداختند و تجربیاتشان در این زمینه را در اختیار بقیه قرار دادند.
در بخش دیگری از این مراسم علیرضا محمدی مسئول هنری زندان های سراسر کشور تجربیاتش را به عنوان یک تسهیل‌گر از ارائه تئاتر شورایی در زندان بیان کرد.
در بخش دیگری از این مراسم سامان خلیلیان مدیر دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنرهای نمایشی با اشاره به اینکه او یک تسهیل‌گر دفتر تئاتر خیابانی است نه یک مدیر، عنوان کرد: برای اولین بار علی‌ظفر قهرمانی نژاد هسته مرکزی تئاتر شورایی را در پارک شفق پایه‌ریزی کرد. از آنجا که من خودم علوم سیاسی خواندم و دغدغه هایم جامعه مدنی است علاقه مند بودم که به دنبال این دغدغه ها باشم و همیشه تلاش کردم هنرمندان را به این رویکرد دعوت کنم.
وی ادامه داد: تلاش ما این است که تئاتر شورایی را به مسئولان بیاموزیم چون اکثر هنرمندان از این نوع تئاتر آگاهی دارند، اما مسئولان ما کمتر با آن آشنا هستند. معتقدم پیشانی شعار «تئاتر برای همه» بچه های تئاتر خیابانی و شورایی هستند و آنها می توانند این شعار را عملی کرده و به منصه ظهور برسانند.
در ادامه پیام ویدیویی از هکتور ارستیزابال از کلمبیا که از فعالان تئاتر شورایی است، پخش شد و بعد از آن از فعالان تئاتر شورایی و افرادی که در معرفی تئاتر شورایی در سال ۹۴ فعال بوده اند، تقدیر به عمل آمد.
بر این اساس در این مراسم از هنرمندانی چون قطب‌الدین صادقی، علی‌ظفر قهرمانی نژاد، افسانه زمانی، بهار کاتوزی، الهه پورجمشیدی، علی ژیان و دیگر عوامل فعال در تئاتر شورایی تقدیر شد. همچنین از آروین موذن‌زاده خبرنگار تئاتر خبرگزاری مهر نیز برای انتشار اخبار تئاتر شورایی در سال ۹۴ تقدیر به‌عمل آمد.
رونمایی از کتاب «تئاتر و شهروندی» با حضور منصور براهیمی پایان‌بخش برنامه روز گذشته بود.
در ابتدای این مراسم آرین رضایی دبیر تئاتر شورایی با اشاره به اینکه می خواهد یک بازی نمایشی با حضار آغاز کند از همه درخواست کرد که دست چپشان را بالا ببرند و ابتدا با یک انگشت و بعد با دو انگشت و نهایتا با هر پنج انگشتشان شروع به دست زدن بکنند.
بعد از این وی از قطب‌الدین صادقی که در سال های گذشته با آگوستو بوآل همکاری داشته و شاگرد وی بوده است درخواست کرد تا چند کلمه‌ای درباره او صحبت کند.
صادقی در صحبت هایش عنوان کرد: معتقدم بعد از برتولت برشت، بوآل بزرگترین کسی است که تئاتر را به سرچشمه های مردمی‌اش برگردانده است. سال ۵۴ که من برای ادامه تحصیل به فرانسه رفتم افتخار این را داشتم که دو ترم شاگرد او باشم. آن زمان کشور بوآل یعنی برزیل کشور بسیار مقروضی بود و نزدیک به ۵۴ میلیون بچه خیابانی در آن زندگی می کردند البته هنوز هم برزیل کشور فقیری است.
وی ادامه داد: سیستم سیاسی که برخاسته از چنین جامعه ای است، یک سیستم فاسد است و بوآل در ایده هایش یک تئاتر مداخله‌گر، معترض و مردمی را مطرح می کند که باید دید ریشه اش از کجا است. او از یک درد بزرگ سخن می گوید و تئاترش تزئینی و شبه روشنفکرانه نیست.
این مدرس تئاتر یادآور شد: معتقدم باید این سیستم در ایران به درستی تبیین شود تا هنرمندان راهکارهای استفاده از آن را بیاموزند. آگوستو بوآل دموکراسی آتنی را که لازمه تئاتر است، درست نمی دانست و معتقد بود چطور یک اقلیت فعال باید دارای تریبون باشد و در عوض یک اکثریت خاموش، نظاره‌گر باشند. در صورتی که این اکثریت حق حرف زدن پیدا کنند، دموکراسی جریان می یابد. بوآل معتقد بود زمان تفسیر جهان گذشته و باید آن را تغییر داد. برای همین تئاتر وی یک تئاتر مداخله‌گر و سیاسی است.
صادقی با اشاره به تمرینی که در زمان دانشجویی‌اش در فرانسه زیر نظر آگوستو بوآل انجام داده است، یادآور شد: آگوستو بوآل در آن زمان تمرینی به ما داد که من در آن بازی می کردم. این تمرین یک تئاتر ناپیدا بود که هدفش ضربه زدن به وجدان جمعی است. تئاتر ناپیدا تئاتری است که بازیگران در آن آنقدر طبیعی رفتار می کنند که مردم نمی فهمند آنها بازیگر هستند. تصویری که من از این هنرمند دارم یک روشنفکر است که برای ایده هایش روش ابداع کرده بود و به نظرم بعد از برشت، تنها کسی است که تئاتر مردمی، مداخله‌گر و باتعهد را رواج داده است. یکی از سعادت های زندگی من این است که یک سال شاگرد آگوستو بوآل بودم.
در بخش دیگری از این نشست آرین رضایی یک بازی نمایشی دیگر با حضار را تجربه کرد. به این ترتیب که از ابتدا از آنها خواست با دست راستشان یک دایره درست کنند و بعد با دست چپشان یک مربع بسازند و سپس هر دوی این کارها را همزمان با هم انجام داد. بعد از این بازی نمایشی، ویدیویی از لوک اوپدبیک از فعالان تئاتر شورایی که ساکن هلند است، پخش شد.
پس از آن رضایی با اشاره به اینکه امروز علاوه بر روز تولد آگوستو بوآل روز جهانی تسهیل‌گر نیز است، از علی‌ظفر قهرمانی‌نژاد به عنوان اولین تسهیل‌گر ایرانی دعوت کرد که سخن بگوید.
وی در ابتدا باز هم یک بازی نمایشی را با مخاطبان شروع کرد به این ترتیب که هر چه او می گفت، حضار باید برعکسش را می گفتند.
پس از آن این استاد دانشگاه مقدمه ای که بوآل روی چاپ دوم اولین کتابش با عنوان «تئاتر مردم ستمدیده» که دو ماه قبل از فوتش نوشته شده بود، خواند و در ادامه مباحثی درباره تئاتر شورایی و نقش یک تسهیل‌گر ارائه داد.
بعد از صحبت های قهرمانی‌نژاد، ویدیویی از برخی اجراهای تئاتر شورایی پخش شد و سپس مسعود عطری سفرنامه ای را که از حضور در جنگل علی مستان به همراه تعدادی از علاقه مندان تئاتر شورایی تجربه کرده بود، خواند و بعد از آن حاضران در سالن در مورد چگونگی تعامل هنرمندان تئاتر شورایی با مسئولان به بحث و تبادل نظر پرداختند و تجربیاتشان در این زمینه را در اختیار بقیه قرار دادند.
در بخش دیگری از این مراسم علیرضا محمدی مسئول هنری زندان های سراسر کشور تجربیاتش را به عنوان یک تسهیل‌گر از ارائه تئاتر شورایی در زندان بیان کرد.
در بخش دیگری از این مراسم سامان خلیلیان مدیر دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنرهای نمایشی با اشاره به اینکه او یک تسهیل‌گر دفتر تئاتر خیابانی است نه یک مدیر، عنوان کرد: برای اولین بار علی‌ظفر قهرمانی نژاد هسته مرکزی تئاتر شورایی را در پارک شفق پایه‌ریزی کرد. از آنجا که من خودم علوم سیاسی خواندم و دغدغه هایم جامعه مدنی است علاقه مند بودم که به دنبال این دغدغه ها باشم و همیشه تلاش کردم هنرمندان را به این رویکرد دعوت کنم.
وی ادامه داد: تلاش ما این است که تئاتر شورایی را به مسئولان بیاموزیم چون اکثر هنرمندان از این نوع تئاتر آگاهی دارند، اما مسئولان ما کمتر با آن آشنا هستند. معتقدم پیشانی شعار «تئاتر برای همه» بچه های تئاتر خیابانی و شورایی هستند و آنها می توانند این شعار را عملی کرده و به منصه ظهور برسانند.
در ادامه پیام ویدیویی از هکتور ارستیزابال از کلمبیا که از فعالان تئاتر شورایی است، پخش شد و بعد از آن از فعالان تئاتر شورایی و افرادی که در معرفی تئاتر شورایی در سال ۹۴ فعال بوده اند، تقدیر به عمل آمد.
بر این اساس در این مراسم از هنرمندانی چون قطب‌الدین صادقی، علی‌ظفر قهرمانی نژاد، افسانه زمانی، بهار کاتوزی، الهه پورجمشیدی، علی ژیان و دیگر عوامل فعال در تئاتر شورایی تقدیر شد. همچنین از آروین موذن‌زاده خبرنگار تئاتر خبرگزاری مهر نیز برای انتشار اخبار تئاتر شورایی در سال ۹۴ تقدیر به‌عمل آمد.
رونمایی از کتاب «تئاتر و شهروندی» با حضور منصور براهیمی پایان‌بخش برنامه روز گذشته بود.
نظر شما
