نوروز، فرصت تقویت روحیه صلح پذیری و نوع دوستی

از آنجا که همه انسان‌ها به دلیل داشتن وجه مشترک، می‌توانند در کنار یکدیگر زندگی صلح آمیز و دوستانه داشته باشند، گردشگری در جهت معرفی آن وجه مشترک ابزار بسیار ارزنده‌ای است. «قرآن این جهت مشترک را "روح" می‌نامدکه دارای فطرت الهی است و هرگاه از کرامت و بزرگی انسان سخن می‌گوید، گفتگو در باره انسانی است که مسجود فرشتگان و جانشین خدا در زمین است». انسانی با این ویژگی اگر در جاده خشونت و سبوعیت قدم می‌زند، به دلیل تضعیف شدن این وجه مشترک است که اگراز این ضعف نجات یابد، براساس آن اصالت آسمانی قطعا صلح پذیر و نوع دوست می‌گردد. 

پس تنها بیدارگری و معارفه اصالت روح برای او لازم است.مسافرت وجهانگردی داخلى وبین المللی، ابزاری برای صلح جهانی از طریق معارفه و گفتگوی فرهنگ‌ها وتمدن‌ها بوده و در تحقق تقویت روحیه همبستگی، صلح پذیری و پرهیز از خصومت و خشونت بسیار موثر است. کشورهای اسلامی به لحاظ برخورداری از تنوع فرهنگی، آداب و سنن، تنوع زیست محیطی، استعداد لازم برای گسترش صنعت گردشگری و جذب گردشگر فرهنگى ، علمى، تاریخى و طبیعت شناسى را به خوبی دارا است. این امر می‌تواند زمینه‌ی صدور روحیه صلح پذیری و مسالمت موجود در اسلام را برای ملتها فراهم کند.پیامدهای جنگ، ترور و خشونت در جهان معاصر بیش از آن است که لیست شود. بسیاری از ایده‌های فریبنده‌ی انسانی و بشر دوستانه هم از مرز شعار پا فراتر نگذاشته است؛ زیرا اکثر تصویب کنندگان قوانین انسان دوستانه، جهانخواران سلطه‌ طلبند که برای تحکیم قدرت و گستره‌ی تسلط خود با شعار و ظواهر زیبا در پی فریب ملت‌های فرو دست هستند.«اما اسلام که دینی طرفدار صلح و همراه با معنویت است، صلح و دوستی و اتحاد را در حوزه جوامع بشری خواستار است» قرآن کریم در این زمینه می‌فرماید: «کافران و مشرکانی که با شما کاری ندارند و در پی توطئه‌ای بر ضد مسلمانان نیستند، خدا شما را از داشتن رابطه مسالمت‌آمیز و عادلانه با آنان نهی نمی‌کند؛ چون خداوند، عدالت‌گران را دوست دارد».

صنعت گردشگری به عنوان یک نهاد فرهنگ دوست، می‌تواند زمینه همدلی و همگرایی در میان ملت‌ها فراهم کرده و در خدمت صلح جهانی باشد. «موسسه بین المللی صلح از طریق گردشگری (IIPT)در ۱۹۸۶م. با این نگرش تاسیس شد که سفر و گردشگری را به عنوان "اولین صنعت صلح جهانی” مطرح کند.این موسسه در سال‌های پس از تاسیس خود توانست کنفرانس‌های زیادی به منظور ارتقای”هدف برتر”گردشگری و آگاهی از توانایی این صنعت در ایجاد «فرهنگ صلح از طریق گردشگری برگزار کند».این مسئله پیش از هر چیزی نشان می‌دهد که صنعت گردشگری ظرفیت عملیاتی کردن ایده‌های صلح‌ آمیز را در حد بین الملل و جهان دارد که اگر با معنویت هم همراه باشد، صلح و دوستی پایدار بین ملت‌ها حاکم خواهد کرد. 

در نتیجه ، گردشگری می‌تواند مبتنی بر جهان بینی الهی و همراه با معنویت و کسب اخلاق و درس و عبرت باشد که در این صورت یک گردشگری معنوی صورت گرفته است. گردشگری به عمل فردی که با اهداف مشخص مسافرت می‌رود و مدتی در مکانی خارج از محل زندگی خود می ماند و برمی گردد، گفته می شود. به مجموعه‌ی جنبه‌های فکری، فرهنگی، اخلاقی، و عاطفی و نوع جهان بینی انسان، که آرامش، شادی و امید به همراه می آورد، معنویت گفته میشود. حالتی که بر اثر پایان یافتن ناآرامی و جنگ به صورت دایم یا موقت، پدید می‌آید،  صلح و به عطوفت متقابل دوستى گفته می‌شود. با این تعاریف ، معنویتِ گردشگری در گرو تفکر انسان در متعلقات نگاه او از آثار خلقت و تمدن است که نشانه های آفاقی و انفسی خداوند است. از آنجا که همه انسان‌ها به دلیل داشتن وجه مشترک، می‌توانند در کنار یکدیگر زندگی صلح آمیز و دوستانه داشته باشند، گردشگری در جهت معرفی آن وجه مشترک ابزار بسیار ارزنده‌ای است.جهانگردی بین المللی، ابزاری برای صلح جهانی از طریق معارفه و گفتگوی فرهنگ‌ها و تمدن‌ها بوده و در تحقق تقویت روحیه همبستگی، صلح پذیری و پرهیز از خصومت و خشونت بسیار موثر است.  

بنا بر این شایسته است که در اوضاع کنونى و موقعیت حساس ما در جهان امروز ،  نظام اسلامى و دستگاههاى فرهنگى و رسانه هاى آن ، سایه نگاه منفى را از سر صنعت گردشگرى بردارد و  به ابعاد مهم وسازنده آن اهتمام ورزد و نوروز را به فرصت مغتنم و هموارى براى انتقال نگاه مثبت و تزریق آن به افکار عمومى تبدیل کند. والسلام.