به گزارش پارسینه به نقل از چندثانیه جاده تندرستی باشگاه انقلاب، یکی از معروفترین مسیرهای پیادهروی پایتخت است؛ فضایی آرامی در دل دود و شلوغی تهران، جایی که خیلیها صبحها یا عصرها برای کمی قدمزدن، دویدن یا نفسکشیدن سالم به آن پناه میآوردند.
اما حالا، قدمزدن در این جادهی محبوب، دیگر مثل گذشته آسان نیست. برخی افراد کارت عضویتشان را بایگانی کرده اند!
در حالیکه تا همین یکی دو سال پیش امکان عضویت سهماهه یا ششماهه برای عموم مردم وجود داشت، اکنون تنها راه ورود، پرداخت حق عضویت سالانه است؛ آنهم با هزینهای که برای بسیاری از شهروندان عادی، سنگین و غیرمنطقی به نظر میرسد. سالیانه 5400 تومان ناقابل فقط برای راه رفتن عادلانه نیست!
هزینههای فعلی عضویت سالانه در باشگاه انقلاب، بهویژه برای کسانی که فقط میخواهند روزانه کمی پیادهروی کنند، عملاً جاده سلامت را به یک مسیر خصوصی و طبقاتی تبدیل کرده است.
برای یک فعالیت ساده و رایگان مثل پیادهروی، باید سالیانه مبلغ چشمگیری بپردازید؛ آن هم در حالی که امکانات مسیر تفاوت زیادی با گذشته نکرده و نه خبری از ارتقای خدمات عمومی هست، نه پوشش کامل سایهبان یا ایمنی در برخی نقاط مسیر.
آیا باید بین نفس کشیدن سالم و وضعیت مالی افراد، مرز کشید؟ وقتی شهر پر از آلودگی، ترافیک و فضای بسته است، چرا جادهی پیادهروی استاندارد و امن تهران باید درهایش را به روی کسانی ببندد که توان پرداخت عضویت سالانه را ندارند؟
در بسیاری از کشورهای دنیا، مسیرهای سلامت شهری نه تنها رایگاناند، بلکه شهرداریها آنها را توسعه داده و بهعنوان بخشی از «حق شهروندی» حفظ میکنند. اما در تهران، حتی پیادهروی هم در حال تبدیل شدن به امتیازی ویژه برای اقلیت برخوردار است.
0 دیدگاه