به گزارش پارسینه به نقل از خبر ورزشی، آذر ماه سال 1356 نخستین صعود ایران به جام جهانی رقم خورد و ما سیزدهم خرداد سال 1357 برای اولین مرتبه در این تورنمنت وارد میدان شدیم.
تیم ملی فوتبال ایران که در جام جهانی 1978 به عنوان تنها نماینده دو قاره آسیا و اقیانوسیه به میدان میرفت، در گروه بسیار دشواری با هلند، اسکاتلند و پرو همگروه شده بود. شاگردان حشمت مهاجرانی در سیزدهمین روز از خرداد سال 1357 نخستین مسابقه تاریخ خود را با بهرهگیری از ستارگان تاج (استقلال) پرسپولیس و تیمهای دیگر مقابل هلند برگزار کردند.
شکست آبرومندانه تیم ملی
مسابقه آغاز شد و در همان دقایق ابتدایی ایران یک موقعیت بسیار خوب را به دست آورد که به گل تبدیل نشد. از آن لحظه به بعد هلندیها توپ و میدان را در اختیار گرفتند و در نهایت توانستند بازی را با نتیجه 3 بر صفر به سود خود تمام کنند. "رنسن برینگ" ملی پوش سرشناس هلندی در آن دیدار هت تریک کرد(البته او دو گل را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند) ما سه بر صفر باختیم اما انصافاً با توجه به فاصله فاحش فوتبال آسیا و اروپا در آن مقطع، نمایش آبرومندانهای ارائه کردیم و ناصر حجازی دروازهبان فقید تیم ملی با چند واکنش خوب مانع از رقم خوردن شکست سنگینتر ایران شد.
علی پروین: عزاداریم!
از همان زمان که قرعه کشی جام جهانی 1978 انجام شد، همگروهی ایران با هلند به سوژهای برای طنز و البته ترس اهالی فوتبال تبدیل شده بود چون لالههای نارنجی به عنوان نایب قهرمان جام جهانی 1974 پا به میدان میگذاشتند و خیلیها تاکید داشتند که در آن مقطع بهترین تیم فوتبال جهان هستند. حسین گازرانی مدافع فیکس تیم ملی در آن مسابقه، سالها بعد خاطرهای از جدال با هلند تعریف کرد و گفت: "علی پروین قبل از بازی به عنوان کاپیتان تیم بچهها را جمع کرد و به شوخی گفت: آقا! میریم و به هلندیها میگیم که مادربزرگهایمان فوت کردهاند و همه عزاداریم. اینطوری کمتر به ما گل میزنند!"
0 دیدگاه