به گزارش پارسینه، به تازگی شاهد رخداد تحولات میدانی تازه با محوریت مساله یمن بوده ایم. در این راستا، نشریه "وال استریت ژورنال" همسو با طیفی از دیگر نشریات مهم منطقه ای به این مساله اشاره کرده که مزدوران وابسته به امارات و وفاداران به دولت سابق یمن در ائتلافی قصد دارند به قلمرو سرزمینی که در کنترل نیروهای انصارالله است حمله کنند. گزارش اخیر وال استریت ژورنال تاکید کرده که این مزدوران به دنبال بسیج 80 هزار نیرو جهت حمله به انصارالله هستند.
البته که اینطور گفته شده که هدف اصلی و اولیه آن ها تصرف بندر راهبردی الحدیده است. در جبهه مقابل، مقاومت اسلامی یمن هم اعلام کرده که آمادگی مقابله با شورشیان و تروریست ها را دارد و هیچ ابایی ندارد که در چندین جبهه(جدای از تقابل فعال خود با آمریکا و رژیم اشغالگر قدس در شرایط فعلی)، به جنگ بپردازد. مسائل و معادلاتی که همه و همه یمن را در آستانه یک درگیری بزرگ و جدی قرار داده اند. با این همه، در تحلیل این رویداد باید 3 نکته را مد منظر داشته باشیم.
اول اینکه باید این نکته را مورد توجه قرار دهیم که در روزهای اخیر، ارتش آمریکا بارها و بارها به شهرهای مختلف یمن که در کنترل مقاومت اسلامی این کشور هستند، حمله کرده است. حملاتی که هدف اصلی و اولیه همگی آن ها تضیف توان نظامی و البته ترور رهبران ارشد انصارالله یمن بوده است. حال آمریکا این تصور را دارد که در طی حملات اخیرش به یمن با استفاده از سنگین‌‌ترین بمباران ها، مقاومت یمن ضعیف شده و اکنون بهترین زمان است که مزدوران گوش به فرمان این کشور و متحدان منطقه‌ای آن نظیر امارات، به انصارالله و قلمرو سرزمینی تحت کنترل آن حمله کنند و به زعم خود کارِ مقاومت یمن را یکسره کنند.
این در حالی است که مقاومت یمن مدت هاست که خود را برای این سناریو آماده کرده و البته که برخی گزارشها حاکی از این هستند که به دلیل مواضع فعال انصارالله یمن در حمایت از ملت و مقاومت فلسطین، این جبنش توانسته بیش از نیم میلیون شبه نظامی را بسیج کند. در عین حال، تجربیات تاریخی نشان داده اند که تشدید حملات علیه مقاومت یمن، بیش از آنکه به تضعیف این جنبش بینجامد عملا آن را قوی‌تر می کند.
نمود عینی این مساله را در جریان جنگ هشت ساله ائتلاف سعودی علیه مقاومت یمن مشاهده کرده ایم. از این رو، اگر مزدوران وابسته به امارات به قلمر انصارالله یمن حمله کنند، در حقیقت سعی در تکمیل پازلی دارند که مهندس اصلی آن آمریکا است.
نکته دوم اینکه حمایت بازیگرانی نظیر امارات یا عربستان سعودی از شورشیان در ماجراجویی علیه مقاومت یمن، بیشترین خسارت را برای خودِ آن ها به همراه خواهد اداشت زیرا مقاومت یمن نشان داده که از اهرم های قابل‌توجهی برای ضربه زدن به منافع راهبردی این دسته از کشورها برخوردار است و اقدامات آن ها علیه خود را بی پاسخ نخواهد گذاشت.
به طور خاص یمنی ها مجهز به موشکهای فراصوت فلسطین 2 هستند که تاکنون بارها فلسطین اشغالی را با موفقیت هدف قرار داده اند. از این رو، اینکه مقاومت یمن حملاتی را علیه تاسیسات راهبردی امارات و عربستان اجرایی کنند و آن ها را با شرایط وخیمی نظیر آنچه قطع شدن روند صادرات نفت عربستان در سال 2019 شاهد بودیم، مواجه سازد، به هیچ عنوان سناریوی دور از انتظاری نیست.
و در نهایت سوم اینکه تحولات جاری در یمن و البته جنگ افروزی احتمالی علیه این کشور باید به مثابه بخشی از درگیریهای کنونی در سطح منطقه ارزیابی شود. از این رو، همانطور که یمنی ها، ملت و مقاومت فلسطین را در جریان جنگ غزه تنها نگذاشته و نمی گذارند، دیگر ملت های منطقه و البته جریان مقاومت در غرب آسیا نیز یمنی ها را در صورت ماجراجویی شورشیان و حامیان خارجی آن ها علیه مقاومت اسلامی یمن، تنها نخواهند گذاشت.
در این میان، مشکل اصلی جنس تفکر دولت ترامپ در نگاه به معادله یمن این است که فکر می کند می تواند ماجرایی را که در سوریه شاهد بود، این مرتبه به نحو مشابهی در یمن پیاده سازی کند. موضوعی که حتی خوش‌بین‌ترین حامیان و تئوریسین های جهان غرب نیز امید چندانی به تحقق آن ندارند.
.gif)
0 دیدگاه