به گزارش پارسینه؛ شب گذشته، بلیت فیلم "قلهک" را از پلتفرم "فیلم نت" خریدم و به همراه خانواده تماشایش کردم. راستش از این فیلم شناختی نداشتم ولی چون دیدم خانم گوهر خیراندیش در آن بازی کرده است و نیز آقای هادی کاظمی و آقای علیرضا استادی در آن حضور دارند، به خودم گفتم لابد فیلم خوبی است یا حداقل های لازم برای یک و نیم ساعت وقت گذاشتن و صرف هزینه را دارد.
اما چشم تان روز بد نبیند؛ سال ها بود فیلمی در این حد دم دستی و سطح پایین و اعصاب خردکن ندیده بودم، نه داستان داشت، نه کارگردانی درست و حسابی و نه حتی بازی هایی که از این بازیگران انتظار می رفت: یک افتضاح کامل و حوصله بر که حتی ارزش نقد هم ندارد و فقط به خاطر اسم این چند عزیز بلیت می فروشد.
روی سخنم با سازندگان قلهک که لابد دوست دارند به قلک شان تبدیل شود نیست، بلکه مخاطبم هنرمندانی مانند خانم خیراندیش و آقایان استادی و کاظمی است که با لطف خدا و زحماتی که سال ها کشیده اند، هر کدام شان برای خود، تبدیل به برند و اعتبار شده اند و مردم با اعتماد به آنها فیلم شان را انتخاب می کنند.
برداشت خود من و بسیاری دیگر این است که وقتی هنرمندی مانند خانم خیراندیش در فیلمی بازی می کند، حتما فیلمنامه را خوانده و آن را جذاب دانسته و بر توانایی تیم تولید به ویژه کارگردان هم واقف بوده که قبول کرده نامش با یک فیلم گره بخورد و تا ابد در کارنامه اش قید شود. اما وقتی فیلمی چنین نازل و بی محتوا با نام و تصویر این هنرمندان عرضه می شود و وقتی تماشایش می کنی، متوجه عمق فاجعه می شوی، حق داری از هنرمندی که باعث شده فریب بخوری و برای فیلمی بی ارزش، پول و وقت با ارزشت را صرف کنی، انتقاد کنی.
هنرپیشه های برند نیز باید حواسشان به این موضوع باشد و فیلم های دم دستی را به تازه کارها بسپارند تا هم فضایی برای آنها باز شود و هم امثال من فریب وجود نام های برند را در پوستر فیلم ها نخوریم و سری به تاسف برای هنرمندانمان تکان ندهیم.
با آرزوی بهترین ها برای هنر، هنرمندان و مردم هنردوست ایران.
.gif)
0 دیدگاه