یک هفته شورش در بلفاست؛
ایرلند شمالی که پس از سه دهه درگیری خونبار در سال ۱۹۹۸ توانست بر اختلافات چیره شود، بار دیگر شاهد شعله ور شدن آتش این اختلافات است.
کد خبر: ۹۰۸۹۸
تاریخ انتشار: ۲۲ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۵:۵۳        11 April 2021

 به نقل از تایم، صحنه‌های خشونت بار روز‌های گذشته در خیابان‌های ایرلند شمالی بسیاری را واداشت تا گذشته پر دردسر این کشور را به یاد بیاورند: شورشیانی که با صورت‌های پوشیده با سنگ و بمب‌های آتش زا با پلیس درگیر شده اند.

ویدئویی که روز پنجشنبه در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شده، نشان می‌دهد که یک اتوبوس بدون راننده و با در‌های باز در یکی از خیابان بلفاست، پایتخت ایرلند شمالی، در حرکت است. دو مرد جوان، که لباس سیاه پوشیده اند، آن را با کوکتل مولوتف هدف قرار می‌دهند.  ویدئوی دیگری که دقایقی بعد گرفته شده، اتوبوس را میان شعله‌های آتش نشان می‌دهد.  راننده لحظاتی قبل از حمله از اتوبوس بیرون پریده بود. او جراحتی نداشت، اما شوکه شده بود.

هفت شب اغتشاش در خیابان‌های پایتخت ایرلند شمالی که بدترین وضعیت در سال‌های اخیر است، باعث مصدومیت ۷۴ افسر پلیس شده است.  اواخر روز پنجشنبه، کاخ سفید خواهان آرامش در این منطقه شد.   جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید، در بیانیه‌ای گفت: "ما نگران خشونت‌ها در ایرلند شمالی هستیم، و افزود بایدن به یک " ایرلند شمالی امن و مرفه که در آن همه گروه‌ها صدایی داشته باشند و از دستاورد‌های صلح که سخت به دست آمده اند لذت ببرند»، امید دارد.

پیش زمینه آشوب‌های ایرلند شمالی چیست؟
ایرلند شمالی بین دو گروه اتحادگرای اغلب پروتستان، که می‌خواهند وضعیت ایرلند شمالی را به عنوان بخشی از پادشاهی متحده حفظ کنند، و ملی گرایان غالبا کاتولیک، که خواهان اتحاد سیاسی با جمهوری ایرلند (ایرلند جنوبی) هستند، تقسیم شده است.  اکنون، بیش از دو دهه پس از «توافق جمعه خوب» که به سال‌ها درگیری فرقه گرایانه پایان داد، دوره تازه‌ای از تنش‌ها که از برگزیت، جرایم سازمان یافته و اختلافات سیاسی نشات گرفته، رقابت‌ها و نگرانی‌های کهنه را تازه کرده است.

در حالی که علل این خشونت چند وجهی است، ناظران می‌گویند که این احساس ناامیدی در میان اتحادگرا باعث تشدید اوضاع شده است. «فیرگال کوچرین»، نویسنده کتاب «ایرلند شمالی: صلح شکننده» می‌گوید: "ترسی میان اتحادگرایان وجود دارد که آن‌ها به اندازه مردم بیرمنگام انگلیسی نباشند. ترس از اینکه قوانین مختلفی در مورد آن‌ها اعمال می‌شود. "



این سرخوردگی در یکی از لحظات تاریخی برگزیت در ماه ژانویه کلید خورد.

در طول سال‌های مذاکرات طول و دراز بر سر خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، هر دو طرف به سختی در مرز‌های حساس ایرلند اختلاف داشتند.  این مرز که زمانی به شدت نظامی شده بود، نمادی از دهه‌ها خشونت فرقه گرایانه است که چهره جزیره انگلیس را زخمی کرد.   یکی از اصول محوری  توافق جمعه خوب در ۱۹۹۸ این بود که هیچ مرز فیزیکی بین جمهوری و ایرلند شمالی وجود نخواهد داشت، اما برگزیت مشکل را ایجاد کرد: مرز ایرلند، که قبلاً یک فاصله نامرئی بین دو کشور عضو اتحادیه اروپا بود، پس از برگزیت به تنها مرز زمینی بریتانیا با اتحادیه اروپا تبدیل می‌شود، و این مسئله برای عبور کالا‌ها به بازار به شدت مقرراتی اتحادیه اروپا مشکل ایجاد می‌کند.

راه حل دولت انگلیس برای این مشکل بازارسی کالا‌ها نه در مرز‌های زمینی، بلکه ایجاد "مرز دریایی" برای کالا‌هایی که بین ایرلند شمالی و بقیه پادشاهی متحده منتقل می‌شوند بود که از ۱ ژانویه سال جاری، به اجرا درآمد. این نقطه عطفی بود که در لندن به عنوان یک موفقیت بزرگ مطرح شد. با این حال، در حالی که این طرح از ساخت یک مرز سخت زمینی اجتناب می‌کند، باعث شده است که بسیاری از مردم در ایرلند شمالی نسبت به دیگر بخش‌های بریتانیا احساس نابرابری کنند و این تصور شکل بگیرد که لندن آن‌ها را رها کرده است.

چه چیزی باعث شعله ور شدن شورش‌ها شد؟
در حالی که برگزیت باعث ایجاد تنش‌های اساسی شده است، اما جرقه شورش‌ها پس از آن شعله ور شد که دادستانی عمومی ایرلند شمالی تصمیم گرفت ۲۴ عضو ارشد حزب ملی گرای «شین فین» را که مقررات قرنطینه کرونایی  را نقض کرده بودند، تحت تعقیب قرار ندهد. این افراد در مراسم تشییع جنازه بابی استوری، یکی از اعضای برجسته ارتش جمهوری خواه ایرلند (IRA)، یک گروه شبه نظامی که نقشی اساسی در سال‌های درگیری داشت، شرکت کرده بودند.

لورا سودولیچ، محقق دانشگاه اسکس که جوامع پس از جنگ را مطالعه می‌کند، می‌گوید: «مثل این بود که برای افراد خاص یک قانون و برای بقیه هم یک قانون دیگر وجود دارد. این احساس باعث ایجاد تنش شد. "

این خشونت‌ها عمدتا در حوالی مناطق اتحادگرای بلفاست، در بخشی از شهر که طبقه کارگران اتحادگرا و ملیگرا نزدیک به هم زندگی می‌کنند متمرکز بود.

برگزیت چه تاثیری بر ایرلند شمالی دارد؟
برای انتقال برخی از محصولات از سرزمین اصلی بریتانیا به ایرلند شمالی، اکنون به مجوز‌های صادراتی خاصی نیاز است.  کوکرین می‌گوید: "اگر کامیونی را حمل می‌کنید که محصولات مختلفی را بار زده است، برای این محصولات به مجوز‌های متفاوتی احتیاج خواهید داشت. این به معنای هزینه بیشتر و تأخیر بیشتر برای بسیاری از محصولات است. "

به گفته «کاردول»، که به عنوان مشاور دولت سابق انگلیس در مذاکرات برگزیت در مرز ایرلند شرکت داشت، «تضاد واقعی» این وضعیت این است که تجارت بین انگلیس و ایرلند شمالی در ماه‌های اخیر رونق گرفته است، اما به طور نامتناسبی به نفع مشاغل بزرگی بوده که می‌توانند مدارک و هزینه‌ها را مدیریت کنند. او می‌گوید: "مشکلات واقعی توسط مشاغل کوچکی احساس می‌شود که برای واردات یا صادرات مواردی مانند گیاهان به سوی دیگر مرز دست و پا می‌زنند. "

اعتراضات بیشتری برای روز‌های آینده برنامه ریزی شده است، اما کاردول پیش بینی می‌کند که به زودی تنش‌ها کاهش خواهد یافت، چرا که پلیس دفاع از خودش را از سر می‌گیرد و با پایان یافتن تعطیلات مدارس برای عید پاک، آشوبگران جوان به کلاس هایشان باز می‌گردند.  در مورد تنش‌های آینده در شمال؟  در میان جامعه اتحادگرا این ترس وجود دارد که تحولات به ایجاد یک ایرلند متحد منجر شود.  توافق جمعه خوب شامل شرطی برای برگزاری همه پرسی در مورد اتحاد ایرلند شمالی با جمهوری ایرلند، به شرط وجود یک دستورالعمل مشخص است.  کاردول، که خود یک اتحادگراست، می‌گوید: "برای آنکه به آن نقطه برسیم راهی طولانی در پیش است، اما مردم صحبت کردن درباره آن را آغاز کرده اند و گفتگو‌های معقول و پخته‌ای درباره شکل ظاهری یک ایرلند متحد احتمالی دارند. "

او بر این باور است که نحوه مدیریت برگزیت توسط دولت می‌تواند به تغییر افکار عمومی شکل دهد. اگر این احساس همچنان ادامه یابد که لندن به ایرلند شمالی اهمیتی نمی‌دهد، آنگاه این سوال مطرح می‌شود که شما به چه کسی و چرا وفادار هستید؟  و آیا اوضاع در ایرلند متحد بدتر خواهد شد
برچسب ها: اطلس خبر
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر: