آخرین اخبار
میدانیم که شیوع کرونا برای همه خانوادهها چالشبرانگیز بوده، اما آن دسته از خانوادههایی که کودک دارند با مشکلات بیشتری در حوزه سلامت روانی فرزندان خود روبرو شده اند.
در
مدت همه گیری کرونا برخی بررسیها و گزارشها در خصوص تاثیر این شرایط بر
سلامت روانی کودکان و نوجوانان و خانوادههای آنان انجام شده است. در این
گزارش همچنین تاثیرات موج نخست شیوع کرونا و تعطیلی مدارس بر کودکان را
بررسی کرده که میتواند درک بهتری از تاثیر کووید۱۹ در طولانی مدت بر
کودکان، جوانان و خانوادههای آنان را بدست دهد.
قرنطینههای عمومی، انزوای اجتماعی و ایزوله بودن، نرفتن به مدرسه و همچنین از دست دادن برخی عزیزان به دلیل ابتلا به کرونا از جمله عوامل استرسزا و اضطرابهایی است که کودکان با آن روبرو هستند. کودکان نیز مانند بسیاری از بزرگسالان، تأثیرات عدم اطمینان راجع به شیوع بیماری همه گیر کرونا آنهم به مدت طولانی را احساس میکنند.
حتی در سالهای عادی نیز، شروع مدارس و بازگشت کودکان به محیط آموزشی با اضطرابهایی برای آنان همراه است. بسیاری از خانوادهها به این مساله اذعان کرده اند که کودک یا کودکانشان پس از چند ماه تعطیلی، برای بازگشت به مدرسه نگرانیهایی دارد. حتی عوض کردن مدرسه نیز برای کودکان و نوجوانان استرسزاست. بعضی از کودکان از اجتماعی شدن و سروکار داشتن با همسنو سالان خود میترسند و از اینکه مورد آزار و اذیت قرار بگیرند، هراسناکند. این افراد هنگامی که باید وارد محیط جدیدی شوند، با چالشهایی مواجه میشوند.
حال، وضعیت بوجود آمده به دلیل کرونا را به عوامل استرسزای مدرسه اضافه کنید. کودکان ممکن است این نگرانی را داشته باشند که ویروس را با خود به خانه بیاورند. یا ممکن است درمورد تغییر روال مدرسه و همکلاسیها گرفتار استرس شوند. بعضی از آنها ممکن است به دلیل همین استرسها و نگرانیها از رفتن به مدرسه اجتناب کرده و برخی دیگر، احتمالا اضطراب جدایی (عدم رفتن به مدرسه) را تجربه کنند.
برخی از کودکان به ویژه آنهایی که پیشتر نیز در معرض مسائل بهداشت روان و یا نوعی بیماری روانی بوده اند نیازهای پیچیده تری برای حمایت و پشتیبانی دارند. حتی کسانی که نگرانیهای بهداشت روان آنها به موقع تشخیص داده نشده نیز نسبت به سایرین آسیب پذیرتر هستند. کودکان و نوجوانانی که مستقیما تحت تاثیر کرونا قرار گرفته اند، بدین معنا که خود یا خانواده درجه یک آنها مبتلا شده، و یا به واسطه شیوع این همهگیری دچار بحران مالی شده اند نیز آسیبپذیرتر هستند.
دانشمندان مسائل اضطراب آور برای دانش آموزان چه در سنین ابتدایی و چه بزرگتر را در چند بند تجمیع و مختصر کرده اند: ۱/ استرس همراه با ترس از این که اعضای خانواده، دوستان یا خودشان به ویروس کرونا مبتلا شده و آلوده شوند. ۲/ تاثیرات اقتصادی و اجتماعی ناشی از قرنطینه، ایزوله و فاصله گذاری اجتماعی. ۳/ عدم امنیت مالی و چالش در تامین نیازهای اساسی زندگی. ۴/ تنش در روابط خانوادگی به ویژه خشونتهای ناشی از خانهنشینی. ۵/ استرس ناشی از هشدارهای رسانهای در مورد رعایت پروتکلهای بهداشتی.
شیوع کرونا اثرات عصبی و بالقوه نیز بر کودکان دارد. این مساله باید مدنظر باشد که زمانی که مدارس تعطیل بوده و دانش آموزان به محیط آموزشی با همسالان خود نمیروند، خدمات حمایتی از آنها باید به صورت آنلاین و در منزل، ارائه شود. این کار میتواند تا حدودی از آسیبهای احتمالی به روان کودک در آینده جلوگیری کند. حتی ممکن است برای پیشگیری از اثرات منفی بالقوه یک برنامه منظم و مستمر حمایتی برای کودکان در نظر گرفت.
اگر شما یا فرزندتان با مشکلاتی در سلامت روان خود دست و پنجه نرم میکنید، مطمئن باشید که تنها نیستید. تحقیقات CMHO نشان میدهد که ۵۹ ٪ از والدین اخیرا شاهد تغییرات رفتاری در کودک خود را از طغیان یا تحریک پذیری شدید گرفته تا تغییرات شدید در خلق و خو، رفتار یا شخصیت و دشواری خواب یا تغییر الگوی خواب و همچنین غم و اندوه مداوم و موارد دیگر بوده اند.
غالباً، کودکان علائم بیماری روانی را از راههای کاملاً مشابه بزرگسالان نشان میدهند. شما ممکن است تغییراتی در رفتار، خلق و خو، الگوی خواب، اشتها و یا تعاملات آنها با دیگران مشاهده کنید که تأثیر منفی بر فعالیتهای روزمره فرزند شما دارد. این زمانی است که کمک گرفتن اهمیت پیدا میکند. اگر فرزند شما دچار طغیان شدید یا تغییرات خلقی بیش از حد، نگرانی شدیدی که منجر به معدهدرد یا سردرد میشود، کابوسهای مداوم و یا کمبود خواب، امتناع از سرگرمیهای قبلی یا گذران وقت با دوستان، سکوت یا مشغولیت غیرمعمول و یا تغییرات زیاد در میزان اشتها به غذا شده، از کارشناس و مشاور مطمئن در این زمینه کمک بگیرید.
قرنطینههای عمومی، انزوای اجتماعی و ایزوله بودن، نرفتن به مدرسه و همچنین از دست دادن برخی عزیزان به دلیل ابتلا به کرونا از جمله عوامل استرسزا و اضطرابهایی است که کودکان با آن روبرو هستند. کودکان نیز مانند بسیاری از بزرگسالان، تأثیرات عدم اطمینان راجع به شیوع بیماری همه گیر کرونا آنهم به مدت طولانی را احساس میکنند.
حتی در سالهای عادی نیز، شروع مدارس و بازگشت کودکان به محیط آموزشی با اضطرابهایی برای آنان همراه است. بسیاری از خانوادهها به این مساله اذعان کرده اند که کودک یا کودکانشان پس از چند ماه تعطیلی، برای بازگشت به مدرسه نگرانیهایی دارد. حتی عوض کردن مدرسه نیز برای کودکان و نوجوانان استرسزاست. بعضی از کودکان از اجتماعی شدن و سروکار داشتن با همسنو سالان خود میترسند و از اینکه مورد آزار و اذیت قرار بگیرند، هراسناکند. این افراد هنگامی که باید وارد محیط جدیدی شوند، با چالشهایی مواجه میشوند.
حال، وضعیت بوجود آمده به دلیل کرونا را به عوامل استرسزای مدرسه اضافه کنید. کودکان ممکن است این نگرانی را داشته باشند که ویروس را با خود به خانه بیاورند. یا ممکن است درمورد تغییر روال مدرسه و همکلاسیها گرفتار استرس شوند. بعضی از آنها ممکن است به دلیل همین استرسها و نگرانیها از رفتن به مدرسه اجتناب کرده و برخی دیگر، احتمالا اضطراب جدایی (عدم رفتن به مدرسه) را تجربه کنند.
برخی از کودکان به ویژه آنهایی که پیشتر نیز در معرض مسائل بهداشت روان و یا نوعی بیماری روانی بوده اند نیازهای پیچیده تری برای حمایت و پشتیبانی دارند. حتی کسانی که نگرانیهای بهداشت روان آنها به موقع تشخیص داده نشده نیز نسبت به سایرین آسیب پذیرتر هستند. کودکان و نوجوانانی که مستقیما تحت تاثیر کرونا قرار گرفته اند، بدین معنا که خود یا خانواده درجه یک آنها مبتلا شده، و یا به واسطه شیوع این همهگیری دچار بحران مالی شده اند نیز آسیبپذیرتر هستند.
دانشمندان مسائل اضطراب آور برای دانش آموزان چه در سنین ابتدایی و چه بزرگتر را در چند بند تجمیع و مختصر کرده اند: ۱/ استرس همراه با ترس از این که اعضای خانواده، دوستان یا خودشان به ویروس کرونا مبتلا شده و آلوده شوند. ۲/ تاثیرات اقتصادی و اجتماعی ناشی از قرنطینه، ایزوله و فاصله گذاری اجتماعی. ۳/ عدم امنیت مالی و چالش در تامین نیازهای اساسی زندگی. ۴/ تنش در روابط خانوادگی به ویژه خشونتهای ناشی از خانهنشینی. ۵/ استرس ناشی از هشدارهای رسانهای در مورد رعایت پروتکلهای بهداشتی.
شیوع کرونا اثرات عصبی و بالقوه نیز بر کودکان دارد. این مساله باید مدنظر باشد که زمانی که مدارس تعطیل بوده و دانش آموزان به محیط آموزشی با همسالان خود نمیروند، خدمات حمایتی از آنها باید به صورت آنلاین و در منزل، ارائه شود. این کار میتواند تا حدودی از آسیبهای احتمالی به روان کودک در آینده جلوگیری کند. حتی ممکن است برای پیشگیری از اثرات منفی بالقوه یک برنامه منظم و مستمر حمایتی برای کودکان در نظر گرفت.
اگر شما یا فرزندتان با مشکلاتی در سلامت روان خود دست و پنجه نرم میکنید، مطمئن باشید که تنها نیستید. تحقیقات CMHO نشان میدهد که ۵۹ ٪ از والدین اخیرا شاهد تغییرات رفتاری در کودک خود را از طغیان یا تحریک پذیری شدید گرفته تا تغییرات شدید در خلق و خو، رفتار یا شخصیت و دشواری خواب یا تغییر الگوی خواب و همچنین غم و اندوه مداوم و موارد دیگر بوده اند.
غالباً، کودکان علائم بیماری روانی را از راههای کاملاً مشابه بزرگسالان نشان میدهند. شما ممکن است تغییراتی در رفتار، خلق و خو، الگوی خواب، اشتها و یا تعاملات آنها با دیگران مشاهده کنید که تأثیر منفی بر فعالیتهای روزمره فرزند شما دارد. این زمانی است که کمک گرفتن اهمیت پیدا میکند. اگر فرزند شما دچار طغیان شدید یا تغییرات خلقی بیش از حد، نگرانی شدیدی که منجر به معدهدرد یا سردرد میشود، کابوسهای مداوم و یا کمبود خواب، امتناع از سرگرمیهای قبلی یا گذران وقت با دوستان، سکوت یا مشغولیت غیرمعمول و یا تغییرات زیاد در میزان اشتها به غذا شده، از کارشناس و مشاور مطمئن در این زمینه کمک بگیرید.
منبع: بهداشت نیوز
نظر شما