خون فوتبالیست‌ها از سایر مشاغل رنگین‌تر است؟

بعد از شیوع ویروس کرونا بسیاری از کشورهای دنیا طرح «قرنطینه عمومی» را اجرا کردند اما برخی کشورها مانند ایران که توانایی اجرای آن را نداشتند بر اساس مشاغل پرریسک و پرخطر به صورت پله‌کانی بعد از تعطیلی سه ماهه به مرور افراد به کارهای خود برگشته اند.

کافه، رستوران ها و مراکز خرید تقریبا به مدت سه ماه بسته بود تا اینکه شیوع ویروس کرونا سیر نزولی خود را آغاز کند. از ابتدای اسفند که به صورت رسمی ورود ویروس کرونا به کشور تایید شد این مشاغل تعطیل شد و تمامی ورزش ها و سالن های ورزشی نیز به حالت تعلیق درآمد.

حالا بعد از گذشت سه ماه اما کافه‌ها به مرور بازگشایی شدند و با رعایت پروتکل بهداشتی به مشتریان خود خدمات سابق را ارائه می‌کنند. در این بین اما برگزاری فوتبال لیگ برتر ایران در هاله ای از ابهام قرار دارد. اکثر تیم های لیگ برتری از روزی که سازمان لیگ مجوز تمرینات و مسابقات را صادر کرد به بهانه های مختلف خواستار تعطیلی مسابقات هستند و به طرق مختلف ازمایش بازیکنان خود را مثبت اعلام می کنند. یکی از مشاوران سازمان مبارزه با ویروس کرونا شب گذشته در گفت و گو با شبکه خبر مثبت شدن ازمایش کرونا چند بازیکن لیگ برتری را کذب محض خواند و گفت این رفتارها بخاطر بهانه گیری هایی است که تیم ها برای فرار از برگزاری مسابقات دارند.

این در حالی است که تیم های تراکتور، سپاهان، ماشین سازی تبریز، شهرخودرو و نساجی و فولاد به صورت رسمی خواهان تعطیلی مسابقات لیگ برتر هستند و باشگاه پرسپولیس که با اختلاف ده امتیاز در صدر جدول قرار دارد می گوید مسابقات با نتیجه مشخص به پایان برسد هرچند اولویت انها برگزاری مسابقات است.

گفتنی است حالا که تمامی مشاغل به مرور به کارهای خود برگشته اند ایا خون فوتبالیست ها با درامد میلیاردی و زندگی لاکچری رنگین تر از سایر اقشار جامعه است که حاضر نیستند با رعایت بهداشت به مسابقات بازگردند؟ چنین فاصله گذاری از سوی برخی فوتبالیست ها چه توجیهی دارد؟ راننده تاکسی و ... که درآمد ماهیانه زیادی ندارند برای امرار معاش به کار خود بازگشتند اما فوتبالیست هایی که با درآمد بالای دو سه میلیارد تومان زندگی خود را می گذرانند حاضر نیستند به کار خود برگردند؟