بزرگترین ظلم به شهید این است که او را در قبر زمانه‌ی خودش دفن کنیم و‌وقتی هم که به زیارتش می‌رویم، همه‌اش چشممان را بدوزیم به تاریخ شهادتش. که یعنی تو مقدس و محترمی، اما در دیروز مانده‌ای!
کد خبر: ۵۰۶۲
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردين ۱۳۹۵ - ۰۸:۵۰        09 April 2016
اگر بخواهیم شهید آوینی را در چند جمله معرفی کنیم باید گفت؛ او زمان شناس بود که به ماهیت تمدن غرب و دنیای مدرن رسوخ کرد. معلم بصیر و زمان شناسی که در عرصه شناخت تمدن الحادی و اومانیستی غرب برجسته بود. تفکر او عمیق و شفاف است و رد پای التقاط اندیشی و آغشته به ناخالصی در تفکر عمیق او راه ندارد، عنصری که در زمانه ما در بین به اصطلاح روشنفکران به وضوح هویداست. آشفتگی و اغتشاش تمدن غرب و اتمسفر و ادبیات رسانه ای که بر برخی روشنفکران امروزی ما تحمیل شده است و همین آشفتگی منشاء بدفهمی و کج فهمی بسیار در نزد افراد و برخی خواص اندیشمند است. او در این راه پرپیچ و خم چراغی برافروخته که هر انسان بی عناد و بصیر را در صراط مستقیم قرار می دهد.

مهارت او بواسطه تعالی روح والایش موجب می شود در استفاده از کلمات، از سهل انگاری و ظاهرگرایی و اکنون زدگی پرهیز کند و دقتی که شایسته آن است به خرج دهد و این مهارتی است که در سایه زمانشناسی و عمق تفکر شهید قلم هویداستو به کسانی که اسیر مشهورات رسانه ای و موم شده کانونهای نظریه ساز حافظ منافع نظام سلطه جهانی هستند، نهیب می زند.

شهید آوینی الگوی ناب هنرمندی است که با دوربین اندیشه ارزشی خود صحنه های دفاع مقدس را مستند به تصویرکشید و قلم وی همواره در حوزه هنر رنگ و بوی شهید و فرهنگ شهادت دارد.
رهبر معظم انقلاب به حق او را «سید شهیدان اهل قلم» نامیده است زیرا در هنر قلمی رسا و در شکل گیری و انعکاس دفاع مقدس عضوی فعال از این خانواده بود .آثار هنری و قلمی او امروز هم می تواند چراغ راه ما باشد. بزرگترين شاخصه آويني اين بود كه يك متفكر بود، اگر اهل انديشه و اهل تفكر نبود و اگر انديشه‌اش موثر نبود، كه ديگر لازم نبود امروز دشمنانش هم درباره‌اش بنويسند!

بزرگترین ظلم به شهید این است که او را در قبر زمانه‌ی خودش دفن کنیم و‌وقتی هم که به زیارتش می‌رویم، همه‌اش چشممان را بدوزیم به تاریخ شهادتش. که یعنی تو مقدس و محترمی، اما در دیروز مانده‌ای! اما این ما هستیم که همیشه به شهید محتاجیم. چراغ هایی که در تاریکترین ظلمات به مثابه چراغی فروزان راه را می نمایاند.

هنر زمزمه مستی است و خود آگاهان را حاجتی بدین زمزمه نیست. سوز آتش درون است که در سخن می ریزد، و آن را که این آتش ندارد گو بسوزد که شعر سوز جگر است و آه دل و اشک چشم... . این همه را جز به غریبان و شیداییان عطا نکرده اند. (آوینی)

تو بودی که روزگاری در مورد دوستانت گفتی بر کرانه ازلی و ابدی نشسته اند حالا خودت در قله آن لازمان و لامکان تاریخ ایستاده ای و ما در عمق تاریخ غوطه وریم...

ما به او نیاز داریم. به حاصل کوشش، دانش، فهم و عمق اندیشه اش محتاجیم.
برچسب ها: اطلس ، اطلس خبر
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر: