چرا واکنش روسیه به حمله اخیر اسرائیل متفاوت از قبل بود؟

اطلس خبر به نقل از پارسینه:

اسرائیل پیش از این هم بارها با ادعای حفاظت از مرزهایش در مقابل نیروهای ایرانی و حزب الله، بارها به خاک سوریه حمله کرده بود، در حالی که هرگز مواضع القاعده و داعش را هدف نگرفته است.

در تمام موارد پیشین، روسیه که از زمان حضورش در سوریه در سال 2015 کنترل آسمان این کشور را در اختیار دارد، به روی حملات هوایی اسرائیل چشم بسته بود. در گذشته این برداشت وجود داشت که منافع اسرائیل در سوریه، از سوی روسیه محفوظ است و مهمترین موضوع هم ممانعت از حضور نیروهای مورد حمایت ایران جنوب غرب سوریه بوده است که اسرائیلی ها می ترسند بخش سوری بلندی های جولان به حزب الله امکان دهد تا اسرائیل را هدف بگیرد.

حمله یک شنبه شب اسرائیل این تفاوت را داشت که با واکنش روسیه رو به رو شد و سرگئی لاوروف، وزیر خارجه، از آن به عنوان «یک تحول خیلی خطرناک» یاد کرد.

این حمله نشان دهنده میزان نگرانی اسرائیل نسبت به ناتوانی روسیه در کنترل ایران و گروه های مورد حمایتش است. در هفته های اخیر، اسرائیل سه پیام هشدار داده است: تمرینی نظامی برگزار کرد که در آن روسیه در جنگی با چندان میدان نبرد برای ممانعت از حمله اسرائیل به سوریه عمل می کند؛ به طور عمومی حمله سال 2007 به راکتور اتمی در حال ساخت سوریه را تایید کرد؛ و در ماه فوریه در واکنش به ورو یک پهپاد به سرزمین های اشغالی، از چند جبهه حمله ای هوایی را به خاک سوریه تدارک دید. مورد آخر به عنوان بزرگ ترین حمله نیروی هوایی اسرائیل در داخل سوریه از زمان جنگ 1982 لبنان بود.

اسرائیل بر این باور است که اتحاد سیاسی میان روسیه و ایران بر سر آینده سوریه تقویت شده است و این امید که نیروهای ایرانی - که تا 80 هزار نفر برآورد می شوند- در سوریه، به ویژه جنوب غرب این کشور، حضور دائمی نخواهند داشت، برباد رفته است.

در همین حال، اسرائیل پیامی هم به رئیس جمهور آمریکا داد تا نشان دهد اگر ترامپ بخواهد 2000 سرباز آمریکایی باقی مانده در سوریه خارج کند، سیاست ضدایرانی اسرائیل چه پیامدی خواهد داشت. اسرائیل به آمریکا گفت که نمی تواند جنگ سوریه را تنها نبردی علیه داعش بداند، بلکه باید آن را میدان نبرد در مقابل توسعه طلبی ایران بداند.

برخی ممکن است استدلال کنند بیشترین امید به صلح در واگذار کردن راه حل به تهران و مسکو نهفته است. آینده سوریه دیگر در ژنو و بر اساس فرآیند صلح سازمان ملل متحد با هدایت استفان دی میستورا تعیین نخواهد شد، بلکه توسط روسیه، ایران و ترکیه از طریق فرآیند آستانه مشخص می شود.

این دیدگاهی است که رئیس جمهور ایران در نشست 4 آوریل با روسیه و ترکیه برای توافق بر سر سوریه بر آن تاکید کرد و گفت آمریکایی ها و اسرائیلی ها در خارج کردن ما از مسیرمان ناکام بوده اند.