بنا به فرمایشات مقام معظم رهبری که امسال را سال اقدام و عمل در اقتصاد مقاومتی و ایجاد فرصت های شغلی نام نهادند، این مقاله را از این حیث در معرض دید قرار دادم که هنوز علارغم تلاش بی وقفه مسؤولین و دست امدر کاران نظام، این مهم در جامعه نمود خود را پیدا نکرده و آمار واقعی بیکاری، گرانی و نگرانیهای مردم از بابت امرار معاش و حقوق های معوقه و عقب افتاده، جامعه و مسؤولین را بر آن وا می دارد که تلاش خود و جهاد خود را در راه رسیدن به آرمان های معظم اله بیش از آنچه اکنون هست افزوده و در راه رسیدن به نقاط مد نظر ، شاسیته و بایسته، کوشاتر باشیم. اقدامات کلی نظام را اگر از منظر و زاویه ای دیگر نیک بنگریم، مسائلی دیگر نیز نمود می یابد.
در زمینه مد و پوشاک، منظر بسیار غریبی نمایان می شود و این نمایشگری، بسیار بعید از آرمانهای نظام تحقق می یابد. مخصوصاً در جایی این امر نمود خود را بیشتر باز می تاباند که می بینیم صدا و سیمای ما، سینمای ما و محصولاتی تصویری ما در عمل نوعی تجمل گرایی تصنعی وارداتی و عاریتی را از بلاد دیگر به تصویر گری و بازنمایی دعوت می کنند. حال آنکه ماهواره و شبکه های برون مرزی همزمان با این نمود و همزمان با این جهت گیری غیر آشکار، تبلیغ از حمایت از پوشاک داخلی و حمایت و باز توانی تولید داخلی و به طبع آن بیان مسائل و جنبه های پنهان توانگری دخلی می زنند. این حمایت گری برای چه توسط ایشان بیان می شود و به کدامین دلیل این جنبه توسط ایشان برجسته می شود، شاید در این مقال نگنجد و شاید بیان مبحث آن دیباچه و مقاله و به همین ترتیب نگارش ما را به درازا بکشاند.
خوشبختانه نگاه و رویکرد مسئولان کشورمان به تدریج به این موضوع معطوف شده است که مد و مدمداری می بایستی در برگینده مفاهیم و تعاریف اساسی و بنیادی مربوط به اقلیم خودمان و میهن عزیزمان باشد. این مهم و توأمان با آن، این احساس ایجاد شده که اگر میخواهیم کار مهمی در حوزه فرهنگ انجام دهیم، باید هویتمان را به جهان معرفی کنیم و در این مسیر بهترین راه استفاده از پوشاک ، البسه و مدمداری است؛ چراکه مد معناهای مفهومی زیادی را در برمیگیرد و این در برگیرندگی محدود به یک اقلیم و یک نوع خطه خاص مخصوصاً در هنگامه بیان مباحث مربوطه به ایزوتروپ (بیان دوباره نمودها و جلوه های روز و بروز در اقلیم های کوچکتر و که تر) نمی باشد. رویکر کنونی که پس از دهه ها و روند افزایشی موج انقلابی و التقاط این موج با روشنگی اسلامی و همزمان با آن افزایش بینش مسؤلین از لحاظ همزیستی با جریان های روز، ورود جریان های فکری بیگانه، همگون سازی مذهب و هنجار سازی های مناسب اعتقادی و مذهبی و هم افزایی بینش درونی با فضای گلوبال و جهانی و چندی دیگری از پارامترهایی که هر یک مستقلاً و جداگانه می توانند مباحث چندی را که به گستره چندین مجلد کتاب بگنجد را اگر همه و همه را در کنار یکدیگر بگذاریم، کمکم ذائقه مردم عزیزما به این سمت و سوی متوجه شدهاند که طراحان در گذشته با ارائه طرحهای سنتی نمیتوانستند ذائقه عموم مردم را تأمین کنند، اما بهتدریج از رویه قدیمی خود فاصله گرفتهاند و امروز شاهد هستیم بسیاری از برندهای فعال ملی، در جامعه به بلوغ فکری مناسب رسیده و فرصت های بسیار شایسته ای را برای در معرض دید قرار گرفتن و فراهم آوردن گسترد مناسبتری را پیدا کردهاند.
در این بین تلاش و جهاد قشر تحصیل کرده و داتشگاهی که دارای اینتلکتوال و روشنگری اسلامی مناسب نیز می باشد می تواند با طراحان با فرهنگ، اصول و ارزشهای جامعه ارتباط منطقی برقرار کند. تلاش دانشگاهیان در حال به نتیجه رسیدن است و این ثمره ها ی نیک و میمون سرفصلهای دانشگاهی نیز می تواند به نحوی اصلاح کند که از تجمل دروغین غربی و یا شرقی دوری گزیده و خود را به تعالی مبارک داخلی برساند.
شاید برای شما سرور گرامی و خواننده محترم این تعالی واژه هایی ادبی و دور از فرمایشات مقام معظم رهبری قلمداد شوند؛ لیکن این مهم را بار دیگر تأکید می نماییم که روشنگری دینی و دانشگاهی و تزریق تولید داخلی با آن که معادل با برنامه های اقتصادی بلند مدت نظام اسلامی می باشند، همانند افزایش تولید داخلی و افزایش استفاده از نیروی متخصص و متأهد دایلی بوده و همراستایی بی نظیری را همانند چین می توانیم بوسیله این همگونه در کشور عزیزمان ایجاد نماییم.
گرچه شاید این مطلب تکرار بشود که چین با عقاید خاص در آن کشوز بوده و این همگونگی با کشور ما بی ثمر است؛ لیکن تأکید این نکته بسیار شایسته است که تولید با اعتقاد و مطالیعه داخلی و همزمان استفاده از نیروی متخصص در کنار کارگر ایرانی می تواند نشان از رسیدن به افقی بزرگ همانند چین برای ما بوده و امتزاج آن و زیر مجموعه قرار دادن این افکار در تفکر اسلامی می توانند مسیر بزرگ و پهناور بیشتری را برای ملت ما نمایان سازند.
محور اقتصاد مقاومتی، نگاه به تواناییهای این کشور است مشروط به اینکه تواناییهای خود را باور کنیم. باید بپذیریم که هنر طراحی و هنر آکادمیک اسلامی و دانشگاهی، وارد صنعت پارچه و دوزندگی و طراحی لباس و البسه کشور شود و نساجان ما باید بر این مهم صحه بگذارند که که به نحوی هرچه داخلی تر و هرچه بومی تر بصورت یک کارآفرین و سرمایه دار داخلی در خدمت مجموعه طراحی کشور باشند و در این چرخه، طراحان نیز باید به محصول ایرانی اطمینان کنند.
عجیب است بدانید که در تمامی رویدادهای داخلی و خارجی و در تمامی سیمنارها، سیمپوزیومها و مناسبت هایی که همگونی جهانی، گلوبال با نمونه های مشابه داخلی بوده است، بسیاری از طراحان جهانی به توانایی تولیدکنندگان و طراحان ایرانی اذعان داشتند.
باری به راستی می توان در مد و مدمداری و طراحی البسه و پوشاک همانطور که معظم اله فرمودند شاهکاری را خلق کرد، طرحی نو را در انداخت و فلک پر نمود سقف بشکافت و رقص قیچی را شمشیر وار هنرمندانه در آسمان خلقت به چرخش در آورد ؛ باوری که تا پیش از این تصور آن هم برای بسیاری از افراد سخت بود.
این نشان میدهد ما میتوانیم ذائقه مردم را تغییر دهیم و آن را به پیش ببریم و امیدواریم مسئولان بیش از گذشته باور کنند که لباس و پوشاک در حوزه امنیت ملی، اقتصاد مقاومتی و فرهنگ میتوانند رنگ پذیر بوده و اثرگذار نمود پیدا کنند. اعتنای به این مسئله باعث میشود بسیاری از مشکلات حل شود و این قدرت به دست جوانان کشور با اتکا به ارزشهای اسلامی ، ملی و دینی قابل تحقق است. تحققی که تنها با هدایتگری و ولایت مداری مقام معظم رهبری و توجه بر خط فکری و نحوی ایشان می توانیم آن را با سعه صدر به عرصه ظهور و بالندگی رسانیم.
بهنود جواهرپور