نماینده دائم افغانستان درسازمان ملل: ایران همواره در کنار مردم افغانستان بوده است

به گزارش اطلس خبر به نقل از ایرنا، دونالد ترامپ در 22 اوت 2017 استراتژی جدید دولتش را در قبال جمهوری اسلامی افغانستان اعلام کرد. اگرچه در این اعلام استراتژی مشخصی مطرح نشد اما کارشناسان و مقامات پنتاگون از اعزام حدود سه هزار و 500 سرباز آمریکایی دیگر به افغانستان خبر دادند.
همزمان با این اعلام، ترامپ و رکس تیلرسون وزیر خارجه آمریکا، پاکستان را مورد حمله قرار دادند و از آن کشور خواستند رفتار خود را در قبال مبارزه با تروریسم تغییر دهد.
افغانستان و پاکستان دو کشور همسایه جمهوری اسلامی ایران هستند وتاثیرات امنیتی وتوسعه ای آن ها بی تردید برامنیت و همکاری های اقتصادی ایران اثرگذار است. از این رو به ساختمان 633 خیابان سوم منهتن رفتیم تا با محمود صیقل نماینده دائم افغانستان درباره این مساله و موضوعاتی که بر روابط دو کشور همسایه اثرگذار گذار است گفت و گو کنیم.
واکنش به کشتار مسلمانان میانمار، تروریسم و ریشه های آن، حضور آمریکا در افغانستان و تاثیر آن بر افزایش ثبات یا بی ثباتی آن کشور، مواد مخدر و مساله محیط زیست، ریزگردها و آب موضوعات مهمی بود که مطرح شد.
مشروح گفت و گو را در زیر بخوانید:

ایرنا: جناب سفیر، با تشکر از فرصتی که در اختیار خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی(ایرنا)قراردادید، اجازه دهید نخستین پرسش را درباره یکی از مهم ترین موضوعات جهانی یعنی جنایت علیه مسلمانان میانمار داشته باشم، موضع دولت شما در این باره چیست؟
**مردم افغانستان نگران وضع مسلمانان میانمار
صیقل: تشکر ازشما، سلام و درود خود را به ملت برادر ایران تقدیم می کنم. در رابطه با حوادث درد انگیز میانمار، البته که مردم افغانستان سخت نگران هستند و پیام های مختلفی را به حکومت افغانستان فرستاده اند. وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی افغانستان اعلامیه ای صادر کرده است که کشتار دسته جمعی مسلمانان تقبیح شده است.
حکومت افغانستان از سازمان ملل و دیگر نهادهای حقوق بشری جهان خواسته است تا در این باره تحقیق کنند و هرچه زودتر حقایق آن روشن شود.
این موضوع، یک مساله جهانی است نه تنها مسلمانان بلکه از کشورهای غیر اسلامی هم انتظار می رود در این باره دست به کار شوند. تا جایی که به کشورهای اسلامی ارتباط دارد، قرار است گروه تماس سازمان همکاری اسلامی در آینده ای نزدیک در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد دیداری داشته باشند و در این مورد به خصوص گفت و گو کنند.
انتظار این است که این نشست در سطح عالی یا در سطح وزیران برگزار شود.

**ایران همواره در مبارزه با تروریسم و توسعه افغانستان در کنار ما بوده است
ایرنا: اگر موافق باشید و اجازه دهید به موضوعات افغانستان بپردازیم، با سقوط طالبان همکاری جمهوری اسلامی ایران و افغانستان در موضوعات مختلف گسترش یافت. شرایط فعلی این روابط را چگونه ارزیابی می کنید؟
صیقل: ما دو کشوری هستیم که وجوه مشترک بسیار زیادی چون زبان، دین، فرهنگ و آیین مشترک داریم. بنابراین روابط ما به 16 سال خلاصه نمی شود و یک روابط تاریخی داشته ایم. دو کشور با احترام متقابل در کنار هم زندگی کرده اند و این روابط با همان روحیه ادامه دارد.
البته که پیش از سقوط رژیم طالبان هم جمهوری اسلامی ایران در کنار مردم و مقاومت افغانستان بوده و در برابر تروریسم قرار داشته است و انتظار می رود که این وضعیت ادامه پیدا کند.
ما همچنان چنین روحیه ای را در روابط می بینیم. جمهوری اسلامی ایران در توسعه افغانستان نقش داشته است، اکنون از ایران برق خریداری می کنیم، پروژه راه آهن خاف- هرات در حال اجرا است و امیدواریم هرچه زودتر این خط آهن تکمیل شود.
هنگامی که معاون اقتصادی وزارت خارجه بودم درباره این پروژه با ذوق و شعف کار کرده ام چرا که در توسعه کشور نقش خواهد داشت و برای ارتقای سطح تجارت و ترانزیت (صادرات و واردات) اهمیت فراوان دارد. در نهایت با اتصال به شبکه خط آهن اروپا و آسیای جنوبی نقش کلیدی ایفا خواهد کرد.
انتظار ما این است که جمهوری اسلامی ایران هم در مبارزه با تروریسم به خصوص رسیدگی به ریشه های تروریسم که در منطقه ما است و هم در توسعه افغانستان تلاش های بیشتری داشته باشد.
توسعه افغانستان به طور جدی با امنیت و ثبات افغانستان گره خورده است و امنیت و ثبات افغانستان هم با مبارزه با ریشه های اصلی تروریسم در منطقه گره می خورد.

**باید به سراغ ماشین تولید تروریسم رفت
ایرنا: گفتید که ایران تلاش مشخص تری در مبارزه با تروریسم داشته باشد، منظورتان چه بود؟
صیقل:زبان فارسی شما کمی با زبان دری ما متفاوت است. در واقع بحثم این بود که در مبارزه با تروریسم دو راه وجود دارد؛ یا با تروریست ها مبارزه کنیم یا این که به سراغ ماشین تولید تروریسم برویم.
چرا باید ماشینی برای تولید تروریسم برای افغانستان و منطقه وجود داشته باشد؟ ماشین تولید تروریسم در منطقه ما کیست؟ بسیار واضح است که این مساله به طور جدی به پاکستان گره می خورد. ما انتظار داریم که تمام کشورهای جهان بتوانند به این مساله رسیدگی کنند.

**نقش پاکستان در حمایت از تروریسم فعال در افغانستان
ایرنا: در حوزه مبارزه با تروریسم سوال های زیادی مطرح است؛ مردم افغانستان سال ها است از این مساله رنج می برند، امروز خبری بود که در ماه گذشته حدود سه هزار نفر از مردم افغانستان کشته و زخمی شده اند. به ریشه های تروریسم اشاره کردید؛ به نظر شما این ریشه ها کجاست؟
صیقل: تروریسم از ساخته های افغانستان نیست، در فرهنگ ما مساله افراطی گری خشونت و تروریسم جایی نداشته و ندارد. این مساله از بیرون مرزها آمده است. شما تمام گروه های تروریستی اعم از طالبان، حقانی، داعش، القاعده و گروه های داغ و تند منطقه ای همگی از پناهگاه های پاکستان استفاده کرده اند، در مدارس آنجا تعلیم دیده اند.
بسیار واضح است که باید به این مشکل رسیدگی شود و سوال اساسی باید این باشد که انگیزه اساسی در عقب حمایت از طالبان، القاعده و دیگر گروه های تروریستی به خصوص شبکه حقانی در داخل افغانستان چیست؟ باید به این سوال اساسی پاسخ داده شود.

**اجازه نمی دهیم کشوری بر اساس بینش خود مراکزی را در افغانستان راه اندازی کند
ایرنا: به مدارس دینی در پاکستان اشاره کردید که تروریست ها در آنجا تعلیم می بینند، امروز هم یکی از مدارس دینی در استان غور افغانستان به دلیل تحرکات تروریستی تعطیل شد. خوب می دانید که بسیاری از مدارسی که مطرح کرده اید از طریق عربستان حمایت مالی می شوند، از طرفی افغانستان با پیشنهاد عربستان برای ساخت مدرسه بزرگ دینی موافقت کرده است. آیا تصور نمی کنید در این مدارس هم مشابه مدارس دینی در پاکستان عمل شود؟ به نظر شما چرا دولت افغانستان اجازه ساخت چنین مدرسه ای را داده است؟
صیقل: من اطلاعی از این مساله ندارم که عربستان به دنبال راه اندازی مدارسی در افغانستان همچون مدارس پاکستان باشد. اگر بخواهیم که یک مرکز بزرگ اسلامی داشته باشیم، افغانستان این حق را دارد که از کشورهای جهان کمک بخواهد اما این که چگونه این مدارس راه اندازی شود، برنامه های درسی آن چه باشد به عهده افغانستان خواهد بود و به هیچ کشوری اجازه نخواهیم داد که بر اساس انگیزه ها یا بینش خود، مراکزی را در افغانستان راه اندازی کند.
ما از همکاری تمام کشورهای جهان در توسعه افغانستان استقبال می کنیم اما سرانجام خود افغانستان مواد درسی دانشگاه ها و مدارسش را خودش تعیین خواهد کرد.

**افغانستان به مرکز تعلیم و تربیت تروریست ها تبدیل شده بود
ایرنا: به ریشه های تروریسم اشاره کردید؛ در زمان اعلام راهبرد نظامی جدید آمریکا در افغانستان، ترامپ مدعی شد که ریشه های 11 سپتامبر در افغانستان بوده است؛ مقامات افغانستان واکنشی نشان ندادند، به نظر شما این مساله درست است؟
صیقل: دقیقا نمی دانم آیا ترامپ، از کلمه ریشه استفاده کرده است یا خیر، اما می تواند به شکلی باشد که بین سال های 1996 و 2001 طالبان، شبکه القاعده و نظامیان پاکستان بر مناطق زیادی از افغانستان تسلط داشته اند، اگرچه مناطقی در اختیار نیروهای مردمی و مقاومت افغانستان بود اما به آسانی می توانیم بگوییم حدود 70 درصد اراضی افغانستان در اشغال گروه های تروریستی بود.
افغانستان تبدیل شده بود به مرکز تعلیم و تربیت تروریست ها؛ چون حوادث درد انگیز 11 سپتامبر به القاعده و موجودیت خود اسامه بن لادن در افغانستان بر می گشت، شاید هدف از این اظهار نظر این بوده باشد که رابطه نزدیکی بین حادثه 11 سپتامبر و موجودیت کسانی که این حادثه را طراحی کردند، وجود داشته است.

ایرنا: طبق گزارش هایی که در آمریکا منتشر شد و حتی بر اساس آن قانون جاستا را تصویب کردند، عربستان را پشتیبانی از عوامل 11 سپتامبر را معرفی کردند، چرا ترامپ اسم این کشور را نیاورد و این حادثه را به افغانستان نسبت داد؟
صیقل: این مربوط به خود ترامپ است و بهتر است این سوال را از او بپرسید.

**پاکستان سیاست خود را در استفاده نیابتی از گروه های افراط گرا تغییر دهد
ایرنا:شما چند بار به پاکستان اشاره کردید؛ ترامپ و تیلرسون هم حملات تندی علیه پاکستان داشتند، امروز شاهد بودیم در دولت جدید پاکستان، وزرای خارجه دو کشور همسایه به صورت تلفنی گفت و گو کردند و بر همکاری های سیاسی، اقتصادی و امنیتی تاکید شد. به نظر شما آیا دولت جدید پاکستان همکاری لازم را در مبارزه با تروریسم خواهد داشت؟
صیقل: تلاش های دیپلماتیک ما وجود داشته و خواهد داشت. پاکستان کشوری بزرگ با 190 میلیون جمعیت است، قدرت اتمی است و ثبات پاکستان برای ما بسیار مهم است. بی ثباتی این کشور نه تنها برای افغانستان بلکه منطقه و جهان را بی ثبات خواهد ساخت. در حالی که از جهان به صورت جدی انتظار داریم به ریشه های اصلی تروریسم و پناهگاه هایی که در پاکستان است، رسیدگی کنند.
همچنین به انگیزه اصلی استفاده از خشونت و گروه های خشونت بار نیابتی برای تعقیب اهداف سیاسی در پاکستان باید مورد سوال قرار گیرد و این سیاست باید تغییر کند. تغییر نکردن این سیاست برای مردم پاکستان، منطقه و جهان بسیار گران تمام خواهد شد. ما هیچ گاه این سوال را کنار نخواهیم گذاشت اما از هر حرکت مثبتی که از طرف پاکستان صورت گیرد استقبال می کنیم.
هدف اصلی ما این است که سیاست استفاده از خشونت و گروه های افراطی نیابتی برای تعقیب اهداف سیاسی در منطقه تغییر کند. افغانستان همواره آماده مذاکره است و در عید قربان هم رئیس جمهوری افغانستان به صراحت اعلام کرد که این کشور آماده هرگونه مذاکره برای تامین صلح و ثبات در منطقه است.
بسیار مهم است که بین افغانستان و پاکستان یک تفاهم معنا داری وجود داشته باشد، ما وقت زیادی نداریم که هدر دهیم. تا کنون وقت زیادی ضایع شده و مردم افغانستان بسیار زیاد تلفات داده اند. اکنون روزانه حدود 70 تا 80 نفر از مردم افغانستان کشته می شوند. درصد کمی از این تعداد نیروهای امنیتی ما هستند اما بیشتر این کشته شدگان را زنان و کودکان تشکیل می دهند.
این کشتار باید خاتمه یابد و ما فکر می کنیم ریشه این کشتار بی رحمانه به موجودیت پناهگاه های تروریسم در پاکستان و انگیزه ای که در عقب موجودیت این پناهگاه ها وجود دارد.

ایرنا:چند بار بر انگیزه موجودیت این پناهگاه ها در پاکستان تاکید کردید، به نظر شما انگیزه این موضوع چیست؟
صیقل:من فکر می کنم موارد مختلف است. فکر می کنم تنش های بسیار عمیق بین پاکستان و هند در 70 سال گذشته فضای بی اعتمادی را به وجود آورده است. متاسفانه اسلام آباد متواتر افغانستان را از زاویه تنش با هند می بیند. این باعث شده است یک تشویش و نگرانی بی جا در بین نظامیان پاکستان وجود داشته باشد که گویا روابط خوب بین هند و افغانستان برای آن ها گران تمام می شود.
این ذهنیت باید تغییر کند. افغانستان یک کشور مستقل بوده، است و خواهد بود. مردم افغانستان با اسکندر مقدونی، مغول ها، انگلیس ها و روس ها جنگیده اند، لطفا این روحیه آزادگی مردم افغانستان را درک کنند که به کسی اجازه نداده و نخواهیم داد که از خاک ما علیه دیگران استفاده کنند.
رابطه ما با هند یک رابطه تاریخی است، افغانستان یک کشور جنگ زده است و بسیار به آبادانی و توسعه نیاز داریم. هند در توسعه افغانستان و ساخت زیربناهای این کشور نقش مهمی ایفا کرده است. ما حق داریم از کمک کشورهای دیگر برخوردار باشیم. یک کشور مستقل هستیم، سیاست خارجی ما مربوط به خود ما است.
مشکل دیگری که در طول این 70 سال در پاکستان است، اختلاف نظامیان و دولت پاکستان است. متوجه باشیم که نظامی ها برای ان که بتوانند موجودیت خود را در قدرت؛ استفاده زیادشان را از بودجه و تسلط بر اقتصاد را توجیه کنند، حتما باید یک تهدید امنیتی را زنده نگاه دارند تا در برابر دولت بگویند اگر نباشیم، پاکستان مشکل خواهد داشت.
پس مشکل کشمیر نباید حل شود و با افغانستان هم درگیری داشته باشند؛ در حالی که شاهد بودیم بارها بعضی از دولتمردان پاکستان بارها تلاش کردند تا رابطه با افغانستان بهبود یابد.
نکته سوم شاید مساله بی اعتمادی بوده است.خلاءاعتماد بین پاکستان با کشورهای هند، افغانستان و حتی ایران.؛ رابطه پاکستان آن گونه که باید باشد نیست. آرزوی ما این است همان قدر که ما و کشورهای منطقه و جهان تلاش می کنند تا مشکل تروریسم حل شود، پاکستان هم ابتکاری به دست بگیرد برای اعتماد سازی تا بتوانیم به صورت کشورهای برادر، مسلمان و جمهوری های اسلامی برای رفع مشکلات کار کنیم.
**تروریسم توسعه افغانستان را گروگان می گیرد
ایرنا: آمریکا با هدف مبارزه با تروریسم به افغانستان آمد، اکنون حدود 16 سال می گذرد اما همچنان شاهد ناآرامی در افغانستان هستیم و شاهد ثبات لازم نیستیم. به نظر شما حضور آمریکا در مبارزه با تروریسم چقدر موثر بوده است؟
صیقل: ببینید اگر امروز افغانستان را با شرایط 17 سال قبل مقایسه کنید، تفاوت بسیار کلانی را در عرصه های مختلف مشاهده خواهید کرد.
درموضوع حقوق بشر، 17 سال پیش تمام مدارس دخترانه افغانستان مسدود بود، 17 سال پیش زنان افغانستان حق کار نداشتند، حق تحصیل نداشتند، 17 سال پیش آثار باستانی افغانستان منهدم شد، مجسمه بامیان که از آثار تاریخی بود، از بین برده شد؛ 17 سال پیش افغانستان در تاریکی مطلق وجود داشت و این کشور را به عصر حجر برده بودند.
اکنون 9.3 میلیون دانش آموز داریم که 40 درصد آن ها دختران هستند. امروز از 249 نماینده افغانستان، 69 نفر خانم هستند. در سنای افغانستان هم نزدیک به 20 نفر از 100 نفر خانم هستند. همچنین در کابینه افغانستان وزیر زن داریم و تعدادی از سفرا هم از بانوان هستند.
از همه مهمتر آزادی بیان و مطبوعات اعم از دولتی و آزادخصوصی بسیار نمایان است. در قسمت توسعه فیزیکی و زیربناها، شاهراه های اصلی تکمیل شده است که جمهوری اسلامی ایران در احداث و تکمیل بخشی از آن نقش داشته است.
در حلقه اتصالی راه های ارتباطی با کشورهای همسایه همچون جمهوری اسلامی ایران، دستاوردهای کلانی داشتیم. این شاهراه ها مطابق با استانداردهای بین المللی است.
افغانستان دسترسی مستقیم به دریا ندارد و برای این مساله محدودیت جدی داشت.درگذشته تنهااز بندر کراچی پاکستان استفاده می کردیم که متاسفانه پاکستان تجارت را سیاسی کرد و تجارت و ترانزیت ما برای اهداف سیاسی به گروگان گرفته شد.
ما راه های دیگر را برگزیدیم، راه آهن چین-افغانستان را راه اندازی کردیم، بندر چابهار که بندری فوق العاده مجهز است را در نظر گرفتیم وکه نزدیک ترین بندر به افغانستان است؛ در این رابطه موافقنامه سه جانبه هند، افغانستان و ایران را امضا کردیم و آرزو داریم که هرچه زودتر این موافقتنامه عملی شود.
به همین شکل در حدود 18 پروژه بزرگ منطقه ای در عرصه های مختلف وجود دارد که افغانستان و کشورهای اطراف آن از ترانزیت، و تجارت گرفته تا اتصالات، و برق ،و خط آهن،و تبادل کارگران ماهر، این ها همگی متاثر از صلح نسبی است که در این سال ها در افغانستان ایجاد شده است.
کشورهای همسایه هم از این صلح، منتفع شده اند. شما GDP کشورهای همسایه ما را در این سال ها ببینید و با افغانستان هم مقایسه کنید. پس ما این مسایل را نمی توانیم نادیده بگیریم که هم افغانستان و هم کشورهای منطقه در سایه همکاری های بین المللی افغانستان با جهان استفاده کرده اند.
ما حدود 16 سال پیش یک سرباز و پلیس نداشتیم، ما از صفر شروع کردیم، تشکیل نیروهای امنیتی افغانستان از حدود 8-7 سال گذشته جدی گرفته شد.اکنون و 352 هزار نفر نیروی امنیتی داریم که حدود 200 هزار نفر آنان ارتش و مابقی پلیس هستند.
حال ببینیم که تهدیدات منطقه ای در برابر افغانستان چقدر است؟ اگر سال های 2002 تا 2005 را مطالعه کنید، طالبان ناپدید شده بودند و به پاکستان رفته بودند. مسالمت آمیزترین سال ها و آرامترین سال های افغانستان در طول 40 سال گذشته، همین سال ها بود و افغانستان به سمبل همکاری های بین المللی تبدیل شده بود.
من به چشم خود دیدم که مهندس ایرانی در کنار مهندس آمریکایی یا مهندس پاکستانی در کنار مهندس هندی فعالیت می کردند. آرزوی ما همین بود، هست و خواهد بود که افغانستان با در نظر داشتن موقعیت حساس ژئو استراتژیکی که دارد، این کشور جایی باشد که کشورهای منطقه و فرامنطقه همکاری های مشترک داشته باشند.
اما متاسفانه پدیده شوم تروریسم، طالبان، شبکه حقانی، بقایای القاعده و اخیرا هم بعضی از عناصر منسوب به داعش که از شرق میانه آمدند و از طریق پاکستان به افغانستان وارد شده اند، وجود دارند. تا وقتی که این مساله ادامه داشته باشد ما هم چالش های بزرگ توسعه ای خواهیم داشت.
این مساله توسعه افغانستان را به گروگان می گیرد، نه تنها توسعه افغانستان بلکه توسعه کشورهای همسایه و منطقه را کند می کند.
پس باز هم می گوئیم که یکی مقاومت ما در برابر تروریسم است و یکی رشد تروریسم است که سریع تر صورت می گیرد.

**استفاده ابزاری از تروریسم
ایرنا: یعنی به نظر شما حضور آمریکا و ناتو توانسته است رشد تروریسم را تضعیف کند؟
صیقل: خب، مبارزه با تروریسم هزینه زیادی دارد اما هزینه عملیات تروریستی هزینه اندکی دارد. اگر مرجعی بخواهد به مبارزه با تروریسم آسیب برساند، با امکانات اندک می تواند این کار را انجام دهد.
این واقعیت را باید بپذیریم،.
اینجاست که باید به ریشه های اصلی تروریسم بپردازیم. ریشه اصلی تروریسم این نیست که در بعضی جاها گفته می شود، بیکاری و فقر است. استفاده از تروریسم تا جایی که به افغانستان ارتباط دارد، به صورت ابزاری برای تحقق اهداف سیاسی است که بیش از همه به پاکستان گره خورده است.
اگر به این مساله رسیدگی کردیم، فکر می کنم توسعه منطقه آسان خواهد بود.

**افغانستان پیش از ورود امریکا در خط مبارزه با تروریسم بود
ایرنا: در واقع اظهارات ترامپ را تایید می کنید که نمی شود با تروریسم...
صیقل: یک لحظه صبر کنید، نمی خواهم این مساله را بپذیرم که گفته های من در سایه گفته های ترامپ صورت می گیرد. پیش از این که ترامپ در سیاست آمریکا داخل شود ما در خط مقدم مبارزه با تروریسم بوده ایم. به خاطر دارید از 1996 تا 2001، آمریکا در این مساله داخل نبود. این ما بودیم که با طالبان والقاعده مبارزه می کردیم. شما احمد شاه مسعود، قهرمان ملی ما را فراموش کردید که قربانی تروریسم شد؟
پس ما می گوییم از ترامپ و جهان تشکر می کنیم که صدای ما را شنیده اند. حال شنیدن یک چیز است و عملی کردن آن، چیز دیگری است. آرزو داریم دو مساله ای که در استراتژی جدید آمریکا مطرح شده است پایدار باشد. نخست این که کمک آمریکا به افغانستان به وقت و ارتقای نیروهای امنیتی منوط نیست بلکه مشروط به بهتر شدن وضع افغانستان و منطقه است.
این تقاضای ما نه تنها ازآقای ترامپ است بلکه از آقای پوتین، آقای روحانی، آقای شی، آقای مودی و دیگر کشورها است. ما حمایتی را نمی خواهیم که اوضاع افغانستان را بدتر کند، ما حمایتی را ضروری می دانیم که قتل و کشتار را در افغانستان کاهش دهد و از بین ببرد.
این درخواست مردم افغانستان بوده است. باید وضع بهتر شود و لازم است مشترکا کار کنیم.
نکته دوم هم رسیدگی به ریشه های تروریسم است.

**باید در مبارزه با تروریسم موفق شویم
ایرنا: با این حساب یعنی با حضور نظامی نمی توان به مبارزه با ریشه های تروریسم پرداخت؟.
صیقل: مساله نظامی نیست، نه نیروهای موجود و نه نیرو های اضافی امریکا هیچکدام نقش مهار تروریسم را نخواهند نخواهند داشت. در استراتژی جدید آمریکا در افغانستان تنها حدود سه و نیم هزار نفر به نیروهای موجود اضافه می شوندخود می افزایند. آن هم به این دلیل است که نیروهای امنیتی ما باید شکل گیرد. این ها نیرو های امنیتی ما به آموزش و امکانات نیاز دارند و هر کشوری که بتواند آن ها را در اختیار ما قرار دهد، دروازه های افغانستان به روی آن باز است.
این درخواست را از جمهوری اسلامی ایران هم کرده ایم و کمک تهران ضرورت داشته، دارد و خواهد داشت. ما باید در مبارزه با تروریسم موفق شویم که موفقیت ما موفقیت منطقه و جهان در مبارزه با تروریسم است.

ایرنا: بین سال های 2002 و 2005 بهترین دوره افغانستان بود، چرا پس از آن دوباره ناامنی به افغانستان آمد؟
صیقل: خب. پس از آن دوره، بازگشت دوباره طالبان از پاکستان را شاهد بودیم، در مناطق جنوب افغانستان و شرق آن کشور ما، حملاتی را آغاز کردند و این عملیات ها زیادتر شد.
این عملیات ها برای ما و تحلیلگران جهانی تثبیت شد که این عملیات ها توسط شبکه هایی که در بدنه دولت پاکستان هستند، سازماندهی می شد.

**فقر و بیکاری در جذب تروریست ها نقش دارد
ایرنا: نکته ای در اینجا به فراموشی سپرده شد، گفتید که ریشه های تروریسم فقر و بیکاری نیست، این استدلال می تواند درباره حامیان اصلی تروریسم درست باشد، اما به نظر شما این ها دلایلی برای جذب افراد به شبکه های تروریستی که در افغانستان الزاما هم خارجی نیستند، نیست؟
صیقل: ببینید؛ در گام اول کودکان خردسال را به مدارس دینی پاکستان می برند، بسیار شست و شوی مغزی می دهند و آن ها را برای انتحار آماده می کنند.
بله در افغانستان کوشش شده که از جوانان ما استفاده کنند، دو چیز نقش داشته است؛ یکی فقر و یکی بیکاری.
در سال 2015 وقتی که چند نفر از داعش از طریق پاکستان وارد شدند؛ متوجه باشید که هیچ تروریستی وارد افغانستان نشده است مگر از طریق پاکستان؛ از طریق ایران که نبوده است، از طریق کشورهای شمالی هم که بسیار مشکل است، از طریق چین که ناممکن است و امکان فرود هوایی هم که نداشته اند، پس بیشتر آن ها از طریق 2500 کیلومتر خط مرزی دیورند وارد کشور ما می شوند.
در ژوییه 2015 عناصری به نام داعش با کیف هایی از پول آمدند و جوانان ما را که فقیر بودند و درک بالایی هم نداشتند در برابر 500-700 دلار ماهانه منویات آن را اجرا کردند. ما این را می پذیریم اما متوجه باشید مشکل اتباع افغانستان که جذب این گروه ها می شوند، کم است چون وقتی با آن ها صحبت می کنیم و آگاهی صورت می گیرد، دست بر می دارند. مشکل اساسی ما کسی است که در عقب این ارکستری برهم زدن امنیت کشور ما قرار دارد، یکی را از دست می دهد، دیگری را استخدام می کند و روزمره کار خود را پیش می برد، برای او اصلا مهم نیست این شخص با استعداد باشد یا نه، او را از دست داد، دیگری را به کار می گیرد.
رهبری طالبان را هم پنهان کرده اند، شما هیچ وقت ملاعمر و ملااختر را ندیده اید که جلوی دوربین ها ظاهر شوند، بیشتر شبیه شبح جلوه می کنند تا هر کدام که سرکشی کنند، از میان راه برداشته شوند و دیگری را جایگزین کنند.

**تروریسم از رقابت های منفی کشورها نفس می کشد
ایرنا: شما اخیرا با نبنزیا نماینده دائم روسیه در سازمان ملل دیدار داشته اید، آیا از این کشور هم برای مبارزه با تروریسم و همکاری های نظامی درخواستی داشته اید؟
صیقل: ما این همکاری را از قبل داشتیم، سال قبل روسیه 10 هزار کلاشنیکف داد و این مساله علنی است. ما از کمک های نظامی از هر کشوری که صورت گیرد برای کمک به کشوری که در خط مقدم مبارزه با تروریسم قرار دارد، استقبال می کنیم.
مساله اساسی دیگر، ما فکر می کنیم که شبکه های تروریستی چه در منطقه ما و چه فرامنطقه ای از رقابت های منفی کشورها و دولت ها استفاده می کنند.
رقابت مثبت مورد استقبال همه است، اما وقتی رقابت منفی می شود، آن گاه محلی برای استفاده گروه های تروریستی می شود. صدایی که ما در شورای امنیت و سازمان ملل متحد بلند کردیم این بوده است که کشورهای منطقه و جهان رقابت های منفی خود را کم کنند و همکاری خود را در برابر تروریسم زیاد کنند و اجازه ندهند از بر هم خوردن تفاهم بین کشورها ،تروریسم نفس بکشد.
ما فکر می کنیم مبارزه جهانی علیه تروریسم هنوز درست شکل نگرفته است.
استراتژی کلی ما سه بعد دارد: بعد اول این است که مبارزه جهانی با تروریسم باید قوی تر شود، تفاهم و اجماع جهانی و گفت و گو در مبارزه با تروریسم را جدی تر کنیم. پاکستان باید سرانجام به شریکی قابل اطمینان در مبارزه با تروریسم تبدیل شود.
بعد دوم استراتژی ما این است که توانمندی های دفاعی و امنیتی افغانستان بالا رود. ما باید از مردم خود دفاع کنیم. شما کشتار در روستای میرزا اولند اولنگ را شنیده اید؛ ما باید از مدارس، دبیرستان ها و دانشگاه ها، و مراکز درمانی خود دفاع کنیم. برای این کار، نیروی قوی امنیتی و هوایی تازه شکل گرفته است.
عملیات های هوایی ما علیه تروریسم مفید بوده است و این مساله ثابت شده است.باید امکانات بهتر در اختیار نیروهای امنیتی ما قرار داشته باشد. البته اگر تهدیدات منطقه ای کم شود ضرورتی ندارد که نیروی امنیتی گسترده داشته باشیم.
بعد سوم هم تقویت وحدت ملی است. 40 سال است افغانستان مورد حمله بوده است، 40 سال است که متجاوزین می خواهند تفرقه های قومی و مذهبی را دامن بزنند، دیدید که مساجد تشیع مورد حمله قرار می گیرد تا وحدت ملی را آسیب بزنند. ما به این مساله توجه و هوشیاری کرده ایم. امروز الحمدلله که تشیع و تسنن از اتحاد فوق العاده در افغانستان برخودار هستند.
ما باید حکومت داری را بهتر سازیم و جلوی فساد در حکومتداری را بگیریم و از همه مهمتر خدمات عامه را برای مردم، سریعتر و بهتر بسازیم. در افغانستان حدود 34 میلیون نفر زندگی می کنند که نیازمند آب بهداشتی، آموزش، غذا، خدمات صحیح درمانی و اقتصاد بهتر دارند که باید به آن ها توجه کنیم.
در بعد اول کشورهای منطقه و جهان باید در کنار افغانستان قرار داشته باشند، این مبارزه ای مشترک است، تروریسم پدیده ای شوم و تهدیدی بزرگ در برابر جهان است و افغانستان به تنهایی نمی تواند در برابر آن ها بایستد.
در بعد دوم هم در ارتقای توانمندی های امنیتی و دفاعی، ضرورت جدی دارد، که کشوری که 40 سال جنگ و تخریب را به خود دیده است باز هم با دست خالی بخواهد با تروریست های بین المللی بجنگند.
بعد سوم هم به خود افغانستان بر می گردد اما بهتر شدن و تسریع در خدمات، ضرورت به همکاری های بین المللی است.

**مواد مخدر محصول ناامنی است/بازار تقاضا در اروپا و آمریکا است
ایرنا: علاوه بر تروریسم، پدیده شوم مواد مخدر هم در افغانستان برای آن کشور و همسایگان تهدید کننده است، دولت افغانستان چه برنامه ای برای مقابله با آن دارد؟
صیقل: امروز تولیدات برهم خوردن امنیت افغانستان چندین چیز است، امنیت یک منطقه یا سرزمین به هم بخورد، در آنجا سرقت، مواد مخدر، قتل و قاچاق و حتی قاچاق انسان شکل می گیرد. بنابراین مادر مشکلات ما، بر هم خوردن امنیت افغانستان است.
مساله دیگر، ارتباط بین تروریسم و مواد مخدر است. تروریسم به پول نیاز دارد. طالبان عملیات های خود را در زمانی تشدید می کند که موسم کاشت مواد مخدر است. آن ها با عملیات های خود، منطقه را تصرف می کنند، کشت مواد مخدر می کنند و پس از برداشت می روند.
توجه داشته باشید درباره صدها میلیون دلار صحبت می کنیم که برای آن ها عواید می آورد.
علاوه بر آن، در مساله مواد مخدر دو طرف ذینفع هستند. مواد مخدر در اینجا(آمریکا) و اروپا مصرف می شود. تا وقتی که تقاضا برای استفاده مواد مخدر وجود داشته باشد، چه در افغانستان و چه کشور دیگر تولید صورت می گیرد؛ پس هم باید به تقاضا توجه شود، هم به شبکه های قاچاق و هم به تولید.
این موضوع هم نیازمند همکاری های بین المللی است و تا جایی که به ما ارتباط دارد در بعضی نقاط توانستیم کشت مواد مخدر را به صفر برسانیم اما جایی که امنیت آن بر هم می خورد، شاهد کشت مواد مخدر هستیم.
ما بر روی کشت جایگزین کار کرده ایم، در برخی مناطق زعفران را جایگزین کرده ایم که با 'عرض پوزش' آهسته آهسته با زعفران ایران رقابت می کند. زعفران به خصوص در غرب افغانستان و هرات جایگزین خوبی است. آرام آرام کشاورزی افغانستان در حال شکل گیری است.
امسال در هرات نمایشگاه انگور افغانستان برگزار شد، بیش از 100 نوع انگور به نمایش درآمد؛ برای تجارت آن تلاش می شود تا تکنولوژی های بسته بندی را وارد کنیم و دوباره افغانستان را به یک مرکز تولید میوه مرغوب تبدیل کنیم.

ایرنا: به نظر شما افزایش بازار تقاضای مواد مخدر تعمدی بوده است؟
صیقل: من در جایگاهی قرار ندارم علت های اساسی افزایش بازار تقاضا را توضیح دهم اما چرایی افزایش این بازار را باید از شهردار نیویورک، لندن، پاریس و حتی مسکو پرسید. البته به نظر من مواد مخدر افغانستان کمتر به آمریکا می رسد و بیشتر در اروپا مصرف می شود.

**همکاری های محیط زیستی و آب
ایرنا: سوالات زیادی درباره افغانستان داریم، اما وقت ما رو به اتمام است، اجازه می خواهم به خطر بزرگ دیگر که زندگی مردم ایران و افغانستان را تهدید می کند، اشاره کنم.
مساله ریزگردها و محیط زیست در مرزهای شرقی ایران و مرزهای غربی افغانستان نگران کننده است و مشکلاتی که به دلیل جاری نشدن آب در این منطقه ایجاد شده و در حال گسترش است. برنامه ای برای همکاری مشترک با ایران ندارید؟
صیقل: ما پنج حوزه آبی در افغانستان داریم که یکی از آن ها حوزه آبی هلمند است. در این باره موافقت نامه دوجانبه ای بین ایران و افغانستان وجود دارد، بعضی وقت ها سوالاتی مطرح می شود اما بر اساس این توافقنامه عمل کرده ایم. این موافقتنامه برای دو کشور بسیار مهم و امتیاز خوب است.
ما در حوزه آبی هامون،آمو با تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان درباره حوزه آبی کابل با پاکستان توافقنامه ای نداریم اما درباره این حوزه آبی هلمند با ایران موافقت نامه داریم؛ هرچند که بازنگری ضرورت دارد.
درباره هریرود چیزی نداریم. این رود از مرکز افغانستان سرچشمه می گیرد و به طرف ایران می آید و در جایی هم مرز می شود. جایی که مرز می شود، حقوق مشترک داریم اما درباره بقیه مسیر توافقنامه ای نداریم.
در دوره آقای کرزی ما آماده مذاکره در این باره نبودیم؛ دلایل خود را داشت که یک دلیل آن این بود که معلومات ما درباره آب کم بود؛ تخصصی تخصص کافی هم در این باره نداشتیم اما اکنون این ذهنیت وجود دارد که باید درباره آب های مشترک با کشورهای منطقه تفاهم داشته باشیم و به تدریج به سمت موافقتنامه پیش برویم. صحبت هایی بین دو کشور انجام شده و امیدوارم به نتیجه برسیم.

**جامعه جهانی بپذیرد که ایران در افغانستان کارهای بسیار مثبتی انجام داده است
ایرنا: این مساله نیازمند سرعت بیشتری است..
صیقل: اگر سرعت بیشتر می خواهیم نیازمند آن هستیم که امنیت افغانستان سریعتر برقرار شود. اگر امنیت نباشد انرژی رئیس جمهوری و دولت افغانستان صرف مبارزه با تروریسم و برقراری امنیت می شود. پس امیدوار هستیم که جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کشور برادر در تامین امنیت افغانستان بیشتر تلاش کند.
ایران در روزهای بسیار خراب افغانستان همکار افغانستان بوده است، در سال های بسیار تاریک از 1996 تا 2001 ایران در کنار مردم افغانستان ایستاد و در 16 سال گذشته همکاری های بسیار نیکی صورت داده است.
از جامعه جهانی هم تقاضا داریم به کارها و برنامه های جمهوری اسلامی ایران در افغانستان توجه کند و بپذیرد که ایران هم در افغانستان کارهای بسیار مثبتی انجام داده است.
آرزوی ما این است که افغانستان به جایی برسد که هیچ کشور بیرونی تنها برنده امنیت افغانستان نباشد و هیچ کشوری هم بازنده امنیت افغانستان نباشد. می خواهیم همه از فضای صلح افغانستان بهره مند شوند و وقتی به افغانستان فکر می کنند، رقابت های بین خود را کنار بگذارند.

**دعوت به همکاری از همه کشورها برای تقویت امنیت در افغانستان
ایرنا: برای رسیدن به این آرزو بهتر نیست افغانستان به جای توسل به کشورها از ساز و کار سازمان ملل همچون یوناما استفاده کند و امکانات کشورها از این مسیر دریافت شود؟
صیقل: این تلاش ها وجود دارد، اما نکته ای را باید روشن کنم؛ من می فهمم که در منطقه نگرانی هایی برای حضور کشورهای خارجی وجود دارد اما می گویم اگر صلحی در افغانستان به وجود آید برنده آن همکار ما باشد و اگر بازنده ای هم باشد باز هم با ما همکاری کند.
آرزوی ما این است که کشورهای منطقه تفاهم خود را درباره صلح افغانستان افزایش دهند و کشورهای منطقه و فرا منطقه هم تفاهم خود را افزایش دهند. از سفیر روسیه هم همین تقاضا را کردم، هرچه تفاهم فدارسیون روسیه و آمریکا درباره افغانستان بیشتر شود؛ به نفع ما و شما است. اگر تفاهم این قدرت ها، تفاهم چین، روسیه، آمریکا، اروپا و کشورهای منطقه کم باشد، در آن صورت همه منطقه متضرر خواهد شد به خصوص کشور ما.
از همه دعوت می کنیم تا در افغانستان همکاری کنند و این کشور سرمایه ای برای منطقه باشد. بی تردید با نگاهی به سال های اشغال افغانستان در میابیم که با ناآرمی افغانستان کل منطقه متضرر خواهند شد.